حائف

لغت نامه دهخدا

حائف. [ ءِ ] ( ع ص ) ستمگر. جائر. || مائل از راستی. ج ، حافه ، حُیّف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

ستمگر

پیشنهاد کاربران

بپرس