حائری طهرانی علی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] میر سید علی حائری فرزند حسین بن یونس لاریجانی حائری معروف به بهشتی عالم،فاضل، ادیب، لغوی، محدث،فقیه و مفسر از اعلام شیعه در قرن چهاردهم هجری می باشد.
وی در سال 1270ق در کربلا متولد و مدتی در حوزۀ کربلا از علمای بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شیرازی برخوردار شده است و با دستور ایشان (کمی پیش از رحلت معظم له)به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت می نمایند و از اعلام معاصر تهران محسوب می گردند.
ایشان در نجف نیز از بزرگانی چون آیت الله خویی خوشه چینی نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوی قرار دادن خویش اجتناب ورزیده و در انزوا مشغول تحقیق و تدریس بود و کمتر با کسی معاشرت داشت تا توانست تفسیر خود را به اتمام رساند.
در زهد و تقوی کم نظیر بود، متجاوز از بیست و دو سال متوالی در مسجد جامع تهران در اوایل شب تفسیر قرآن می گفت.مرحوم حسین اثنا عشری شاه عبدالعظیمی صاحب تفسیر اثنی عشری از شاگردان وی بوده است.مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذکر خیری از او دارند و دوران مصاحبت او را یادآور شده است.وفات وی به تاریخ 1340 ق1300/ ش ثبت شده است.(برخی نیز حدود 1353ق می دانند).

پیشنهاد کاربران

بپرس