جین آرتور. جین آرتور ( به انگلیسی: Jean Arthur ) ( ۱۹۹۱–۱۹۰۰ ) هنرپیشه آمریکایی، با نام تولد گلادیس جرجیانا گرین ( به انگلیسی: Gladys Georgianna Greene ) در ۱۷ اکتبر ۱۹۰۰ در پلاتسبورگ ( نیویورک ) زاده شد.
پدرش عکاس بود. در ۱۵ سالگی مدرسه را رها کرد تا مدل شود. در سال ۱۹۲۳ میلادی، برای نخستین بار جلوی دوربین رفت و تا مدتی صرفاً در فیلم های کوتاه و وسترن های کم هزینه بازی می کرد.
در اوایل فیلم های ناطق ( بخاطر صدای گرفته غیرمعمولی اش ) و نیز سال ۱۹۳۲ ( بخاطر کار و آموزش در تآتر ) از کار سینما کنار ماند.
جین آرتور چهره ای ظریف و کمابیش ملیح داشت، اما صدای خش دار او با این چهره همخوان نبود و به همین دلیل پس از ظهور فیلم های ناطق در سینما، مدتی از فعالیت در سینما کنار گذاشته شد. تا اینکه در نیمه دهه ۱۹۳۰ آرام آرام همین صدا به صورت علامت مشخصه او درآمد.
با فیلم تمام شهر حرف می زنند جان فورد به شهرت رسید. او در این فیلم کمدی، نقش دختر احساساتی خوش قلبی را که دم دست است، اما قهرمان مرد متوجه حضورش نمی شود، ایفاء کرد و این نقش، شخصیت سینمایی او را در دهه ۱۹۳۰ شکل داد؛ نقشی که مشابه آن را در ۲ فیلم فرانک کاپرا، یعنی آقای دیدز به شهر می رود و آقای اسمیت به واشینگتن می رود، مقابل گری کوپر و جیمز استوارت ایفا کرد و این کمدی های اجتماعی فرانک کاپرا، اوج کار او بود. بازی او در هر ۲ فیلم حیرت انگیز است و کاپرا از این تضاد میان صدا و چهره او برای تبیین شخصیت زنی که در جامعه ای مردسالار، رفتاری مردانه دارد، به نحو احسن استفاده کرد و همواره از او به عنوان بازیگر زن محبوب من نام می برد.
جین آرتور در شاهکار هوارد هاکس، فقط فرشته ها بال دارند، کنار کری گرانت، نیز درخشان بود. او در این فیلم باز هم نقشی مشابه را ایفا کرد، با این تفاوت که گرانت برخلاف کوپر و استوارت، جوانی شهرستانی و ساده دل نبود که تحت تأثیر احساسات پاکش قرار گیرد، بلکه مرد خشن و زن گریزی بود که آرتور تحت تأثیر بی تفاوتی اش قرار می گیرد.
آرتور در ایفای نقش کالامیتی جین در فیلم دشت نشین سیسیل بی. دومیل نیز بسیار موفق بود.
گارسن کانین فیلم نامه کمدی عاشقانه هر چه بیشتر، خوشحال تر را برای او نوشت و بازی او در این فیلم سبب شد جرج استیونس او را یکی از بزرگترین کمدین های تاریخ سینما بخواند.
در میانه دهه ۱۹۴۰، پس از جنگ و جدالی طولانی با رئیس کلمبیا، هری کان، از قید و بند قراردادش رها شد. با این همه تنها ۲ بار در فیلم های سینمایی ایفای نقش هایی را به عهده گرفت. برای آخرین بار، در نقش خاطره انگیز همسر ون هفلین در وسترن شین بازی کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدرش عکاس بود. در ۱۵ سالگی مدرسه را رها کرد تا مدل شود. در سال ۱۹۲۳ میلادی، برای نخستین بار جلوی دوربین رفت و تا مدتی صرفاً در فیلم های کوتاه و وسترن های کم هزینه بازی می کرد.
در اوایل فیلم های ناطق ( بخاطر صدای گرفته غیرمعمولی اش ) و نیز سال ۱۹۳۲ ( بخاطر کار و آموزش در تآتر ) از کار سینما کنار ماند.
جین آرتور چهره ای ظریف و کمابیش ملیح داشت، اما صدای خش دار او با این چهره همخوان نبود و به همین دلیل پس از ظهور فیلم های ناطق در سینما، مدتی از فعالیت در سینما کنار گذاشته شد. تا اینکه در نیمه دهه ۱۹۳۰ آرام آرام همین صدا به صورت علامت مشخصه او درآمد.
با فیلم تمام شهر حرف می زنند جان فورد به شهرت رسید. او در این فیلم کمدی، نقش دختر احساساتی خوش قلبی را که دم دست است، اما قهرمان مرد متوجه حضورش نمی شود، ایفاء کرد و این نقش، شخصیت سینمایی او را در دهه ۱۹۳۰ شکل داد؛ نقشی که مشابه آن را در ۲ فیلم فرانک کاپرا، یعنی آقای دیدز به شهر می رود و آقای اسمیت به واشینگتن می رود، مقابل گری کوپر و جیمز استوارت ایفا کرد و این کمدی های اجتماعی فرانک کاپرا، اوج کار او بود. بازی او در هر ۲ فیلم حیرت انگیز است و کاپرا از این تضاد میان صدا و چهره او برای تبیین شخصیت زنی که در جامعه ای مردسالار، رفتاری مردانه دارد، به نحو احسن استفاده کرد و همواره از او به عنوان بازیگر زن محبوب من نام می برد.
جین آرتور در شاهکار هوارد هاکس، فقط فرشته ها بال دارند، کنار کری گرانت، نیز درخشان بود. او در این فیلم باز هم نقشی مشابه را ایفا کرد، با این تفاوت که گرانت برخلاف کوپر و استوارت، جوانی شهرستانی و ساده دل نبود که تحت تأثیر احساسات پاکش قرار گیرد، بلکه مرد خشن و زن گریزی بود که آرتور تحت تأثیر بی تفاوتی اش قرار می گیرد.
آرتور در ایفای نقش کالامیتی جین در فیلم دشت نشین سیسیل بی. دومیل نیز بسیار موفق بود.
گارسن کانین فیلم نامه کمدی عاشقانه هر چه بیشتر، خوشحال تر را برای او نوشت و بازی او در این فیلم سبب شد جرج استیونس او را یکی از بزرگترین کمدین های تاریخ سینما بخواند.
در میانه دهه ۱۹۴۰، پس از جنگ و جدالی طولانی با رئیس کلمبیا، هری کان، از قید و بند قراردادش رها شد. با این همه تنها ۲ بار در فیلم های سینمایی ایفای نقش هایی را به عهده گرفت. برای آخرین بار، در نقش خاطره انگیز همسر ون هفلین در وسترن شین بازی کرد.
wiki: جین آرتور