جیمز پیرسون بکورث ( James Pierson Beckwourth ) ( نام هنگام تولد: بک ویث ) ( Beckwith ) ( ۲۶ آوریل ۱۷۹۸ [ ۱] : 30 یا ۱۸۰۰–۲۹ اکتبر ۱۸۶۶ یا ۱۸۶۷ ) ، مرد کوهستان، تاجر خز و کاوشگر آمریکایی بود. بکورث به دلیل مهارتش در مبارزه به «خونین بازو» معروف بود. او از نژاد مختلط داشت و در نظام برده داری در ویرجینیا به دنیا آمد. او توسط پدر ( و صاحب ) سفید پوستش آزاد شد و نزد یک آهنگر شاگردی کرد تا بتواند این وظیفه را حرفه ای بیاموزد.
بکورث در جوانی به غرب آمریکا رفت و ابتدا با تاجران خز در سنت لوئیس ارتباط برقرار کرد. او به عنوان یک تله گذار خز، سال ها با «کرو نِیشن» زندگی کرد. وی در طول سال های تب طلای کالیفرنیا، گذرگاه بکورث از راه سیرا نوادا، میان رنوی نوادا امروزی و پورتولای کالیفرنیا را کشف کرد. او مسیر بکورث را که هزاران شهرک نشین از آن برای رسیدن به مرکز کالیفرنیا استفاده می کردند، بهبود بخشید.
بکورث قصه زندگی خود را برای توماس دی. بونر که به عنوان «قاضی دوره گرد صلح» شناخته می شود، روایت کرد. بونر یک سخنران اعتدال گرا و روزنامه نگار بود که طبق آنچه در مقدمه عنوان کرده، وقتی بکورث تصمیم گرفت خاطراتش را دیکته کند، وی به طور تصادفی در در هتل روستایی بکورث در کالیفرنیا حضور داشته است. این کتاب در سال ۱۸۵۶ در شهر نیویورک و لندن با عنوان زندگی و ماجراهای جیمز پی بکورث: کوهنورد، پیشاهنگ و پیشگام و رئیس کرو نِیشن سرخ پوستان منتشر شد. در سال ۱۸۶۰ ترجمه ای از این اثر در فرانسه به چاپ رسید. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
از همان ابتدا اعتبار زندگی نامه بکورث زیر سؤال رفت. یکی از ویراستاران اینگونه نقل می کند که «کسی در مورد او گفت که برخی از انسان ها را نمی توان باور کرد، اما جیم از آن دسته افرادی است که هیچگاه حرف هایش قابل باور کردن نیست». «من از نزدیک جیم را می شناختم. او بزرگ ترین دروغگویی است که من تا به حال دیده ام». در یک بررسی نیز به او لقب «تخیلی» داده شد:[ ۶] : 7
بخش هایی از داستان مرا یاد «داستان ماهی» می اندازد. آقای بکورث یا راوی او بر اساس سلیقه خودشان عمل کرده اند. واقعاً مضحک است که او چگونه چنین انبوه ناهماهنگی از مطالب را از ذهنش بیرون آورده و بدون حضور یک شخص مخالف، آنها را کنار هم قرار داده است. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبکورث در جوانی به غرب آمریکا رفت و ابتدا با تاجران خز در سنت لوئیس ارتباط برقرار کرد. او به عنوان یک تله گذار خز، سال ها با «کرو نِیشن» زندگی کرد. وی در طول سال های تب طلای کالیفرنیا، گذرگاه بکورث از راه سیرا نوادا، میان رنوی نوادا امروزی و پورتولای کالیفرنیا را کشف کرد. او مسیر بکورث را که هزاران شهرک نشین از آن برای رسیدن به مرکز کالیفرنیا استفاده می کردند، بهبود بخشید.
بکورث قصه زندگی خود را برای توماس دی. بونر که به عنوان «قاضی دوره گرد صلح» شناخته می شود، روایت کرد. بونر یک سخنران اعتدال گرا و روزنامه نگار بود که طبق آنچه در مقدمه عنوان کرده، وقتی بکورث تصمیم گرفت خاطراتش را دیکته کند، وی به طور تصادفی در در هتل روستایی بکورث در کالیفرنیا حضور داشته است. این کتاب در سال ۱۸۵۶ در شهر نیویورک و لندن با عنوان زندگی و ماجراهای جیمز پی بکورث: کوهنورد، پیشاهنگ و پیشگام و رئیس کرو نِیشن سرخ پوستان منتشر شد. در سال ۱۸۶۰ ترجمه ای از این اثر در فرانسه به چاپ رسید. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
از همان ابتدا اعتبار زندگی نامه بکورث زیر سؤال رفت. یکی از ویراستاران اینگونه نقل می کند که «کسی در مورد او گفت که برخی از انسان ها را نمی توان باور کرد، اما جیم از آن دسته افرادی است که هیچگاه حرف هایش قابل باور کردن نیست». «من از نزدیک جیم را می شناختم. او بزرگ ترین دروغگویی است که من تا به حال دیده ام». در یک بررسی نیز به او لقب «تخیلی» داده شد:[ ۶] : 7
بخش هایی از داستان مرا یاد «داستان ماهی» می اندازد. آقای بکورث یا راوی او بر اساس سلیقه خودشان عمل کرده اند. واقعاً مضحک است که او چگونه چنین انبوه ناهماهنگی از مطالب را از ذهنش بیرون آورده و بدون حضور یک شخص مخالف، آنها را کنار هم قرار داده است. [ ۷]
wiki: جیمز پیرسون بکورث