جیمز ناکتوی ( به انگلیسی: James Nachtwey ) ( زادروز ۱۴ مارس ۱۹۴۸ ) عکاس آمریکایی است، که در ژانر عکاسی خبری فعالیت می کند.
او در ماساچوست رشد یافت و از کالج دارتموث در رشتهٔ تاریخ هنر و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد. و بعدها به دکترای افتخاری هنرهای زیبا از کالج هنر ماساچوست نائل آمد. [ ۱] عکس های جنگ ویتنام و جنبش حقوق مدنی آمریکا، تأثیر عمیق و بسزایی در تصمیم او برای عکاسی داشت. او عکاسی را به طور خودآموز فراگرفت و از تجربه و دانش عکاسان خبری دیگر استفاده نمود.
در سال ۱۹۷۶ جیمز کار خود را به عنوان عکاس روزنامه در «نیومکزیکو» آغاز نمود و در سال ۱۹۸۰ به نیویورک نقل مکان کرد تا حرفهٔ خود را به عنوان عکاس آزاد مجله آغاز نماید. اولین مأموریت خارجی او پوشش جنگ داخلی ایرلند شمالی در طی اعتصاب غذای سازمان ارتش جمهوری خواه ایرلند در سال ۱۹۸۱ بود. او عکس هایی از جنگ و فقر را در کشورهای مختلفی از جمله السالوادور، نیکاراگوئه، گواتمالا، لبنان، کرانه غربی رود اردن و نوار غزه، اسرائیل، اندونزی، تایلند، هند، سریلانکا، افغانستان، فیلیپین، کره جنوبی، سومالی، سودان، رواندا، آفریقای جنوبی، روسیه، بوسنی، چچن، رومانی، برزیل و ایالات متحده تهیه و در نمایشگاه های مختلفی ارائه کرده است. [ ۲] او در صحنهٔ حملات ۱۱ سپتامبر حاضر بوده و عکس های قابل قبولی را ارائه کرده است.
نچوی بارها در مسیر انجام وظیفهٔ حرفه ای شغل خود آسیب دید و در طول پوشش گسترده خبری از جمله حملهٔ آمریکا به کشور عراق برای اولین بار در جنگ مجروح شد. هنوز کاملاً بهبود نیافته بود که برای ثبت ویرانی های حادثه سونامی در دسامبر سال ۲۰۰۴ به جنوب شرقی آسیا سفر کرد. [ ۳]
از مهم ترین جوایز دریافتی وی، می توان به دریافت پنج بار مدال طلای رابرت کاپا در سال های ۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸، دو بار جایزه جهانی عکس مطبوعات و یادبود «یوگن» را برای عکاسی بشردوستانه نام برد. همچنین او در سال ۲۰۰۷ یکی از سه برندهٔ جایزهٔ تد بود[ ۴] .
در سال ۲۰۰۱ کریستین فری فیلم مستندی به نام عکاس جنگ را براساس کارها و زندگی جیمز ناکتوی ساخت که نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در ماساچوست رشد یافت و از کالج دارتموث در رشتهٔ تاریخ هنر و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد. و بعدها به دکترای افتخاری هنرهای زیبا از کالج هنر ماساچوست نائل آمد. [ ۱] عکس های جنگ ویتنام و جنبش حقوق مدنی آمریکا، تأثیر عمیق و بسزایی در تصمیم او برای عکاسی داشت. او عکاسی را به طور خودآموز فراگرفت و از تجربه و دانش عکاسان خبری دیگر استفاده نمود.
در سال ۱۹۷۶ جیمز کار خود را به عنوان عکاس روزنامه در «نیومکزیکو» آغاز نمود و در سال ۱۹۸۰ به نیویورک نقل مکان کرد تا حرفهٔ خود را به عنوان عکاس آزاد مجله آغاز نماید. اولین مأموریت خارجی او پوشش جنگ داخلی ایرلند شمالی در طی اعتصاب غذای سازمان ارتش جمهوری خواه ایرلند در سال ۱۹۸۱ بود. او عکس هایی از جنگ و فقر را در کشورهای مختلفی از جمله السالوادور، نیکاراگوئه، گواتمالا، لبنان، کرانه غربی رود اردن و نوار غزه، اسرائیل، اندونزی، تایلند، هند، سریلانکا، افغانستان، فیلیپین، کره جنوبی، سومالی، سودان، رواندا، آفریقای جنوبی، روسیه، بوسنی، چچن، رومانی، برزیل و ایالات متحده تهیه و در نمایشگاه های مختلفی ارائه کرده است. [ ۲] او در صحنهٔ حملات ۱۱ سپتامبر حاضر بوده و عکس های قابل قبولی را ارائه کرده است.
نچوی بارها در مسیر انجام وظیفهٔ حرفه ای شغل خود آسیب دید و در طول پوشش گسترده خبری از جمله حملهٔ آمریکا به کشور عراق برای اولین بار در جنگ مجروح شد. هنوز کاملاً بهبود نیافته بود که برای ثبت ویرانی های حادثه سونامی در دسامبر سال ۲۰۰۴ به جنوب شرقی آسیا سفر کرد. [ ۳]
از مهم ترین جوایز دریافتی وی، می توان به دریافت پنج بار مدال طلای رابرت کاپا در سال های ۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸، دو بار جایزه جهانی عکس مطبوعات و یادبود «یوگن» را برای عکاسی بشردوستانه نام برد. همچنین او در سال ۲۰۰۷ یکی از سه برندهٔ جایزهٔ تد بود[ ۴] .
در سال ۲۰۰۱ کریستین فری فیلم مستندی به نام عکاس جنگ را براساس کارها و زندگی جیمز ناکتوی ساخت که نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
wiki: جیمز نچوی