جیمز بری

سِر جیمز مَتیو بَری ( به انگلیسی: Sir James Matthew Barrie ) اولین بارونت ( زادهٔ ۹ مه ۱۸۶۰ – درگذشته ۱۹ ژوئن ۱۹۳۷ ) نویسنده و نمایشنامه نویس اسکاتلندی بود که برای ساخت شخصیت پیتر پَن در یادها مانده است. او فرزند کوچک یک خانوادهٔ بافنده بود، در اسکاتلند تحصیل کرد و پس از آن به لندن رفت و به صورت حرفه ای به رمان و نمایشنامه نویسی پرداخت. آنجا بود که با پسرهای لوولِن دِیویس آشنا شد. این آشنایی الهام بخش او در نوشتن داستانی دربارهٔ یک پسر کوچک بود که رویدادهایی جادویی در باغ کنزینگتون برایش اتفاق می افتد ( با داستان پرندهٔ سفید کوچولو ) این نوشته ها به پیتر پن یا پسری که هرگز بزرگ نمی شود و یک نمایش نامهٔ تخیلی دربارهٔ همین پسر که سال های عمرش زیاد نمی شود به همراه دختری معمولی به نام وندی که ناکجاآباد را تجربه می کند، منتهی شد. این نمایش بر دیگر کارهای او سایه افکند و پس از آن نیز او در همین زمینه با موفقیت به نوشتن ادامه داد، این کار بهترین کار او و باعث متداول شدن نام وندی ( که پیش از آن خیلی معمول نبود ) در میان مردم شد. [ ۱] پس از مرگ پدر و مادر پسرهای دیویس، جیمز بری به طور غیررسمی سرپرستی آن ها را برعهده گرفت. او پیش از مرگش تمامی حقوق مربوط به پیتر پن را به بیمارستان گریت اورمند استریت بخشید و تا امروز نیز چنین است. [ ۲] [ ۳]
بری در کریمویر، آنگوس در یک خانوادهٔ معتدل پیرو مکتب کالونیسم به دنیا آمد. پدرش یک بافندهٔ متواضع بود. او نهمین فرزند خانواده از ده تا بود که دو تا از آن ها پیش از تولد او مرده بودند. همهٔ بچه ها برای اینکه برای کار در محیط بیرون آماده شوند، در مدرسهٔ the three Rs درس خوانده بودند ( مدرسه ای که تنها حساب، خواندن و نوشتن را آموزش می دهد ) او بچهٔ کوچک جثه ای بود ( مطابق گذرنامه اش در سال ۱۹۳۴ او تنها 161 سانتیمتر قد داشت ) [ نیازمند منبع] و با داستان بافی خود را سرگرم می کرد.
او ۶ ساله بود که برادر بزرگترش که بسیار مورد علاقهٔ مادرشان بود دو روز قبل از تولد ۱۴ سالگی اش در حادثه ای هنگام پاتیناژ جان خود را از دست داد. پس از مرگِ دیوید، مادرش به تمامی ویران شد، بری بسیار تلاش می کرد تا جای دیوید را برای مادرش پر کند، مانند او لباس می پوشید و مانند روزی که او کشته شد سوت می زد. بری در کتاب زندگی نامهٔ خود ( Margaret Ogilvy ) در ارتباط با مادرش نوشته است که یک بار هنگامی که وارد اتاق مادرش شده است او صدای او را می شنود و می گوید: «تو هستی؟ گمان کردم سر و صدای پسر مرده ام است؛ و من به آهستگی و تنهایی جواب دادم نه او نیست، تنها منم. ». مادر بری برای اینکه درد دوری دیوید را فراموش کند و راحت تر باشد چنین انگار می کرد که گویی پسرش درگذشته اش دیوید برای همیشه یک پسربچه باقی می ماند و هرگز بزرگ نمی شود و هرگز او را ترک نخواهد کرد. [ ۴]

جیمز بری (جراح). جیمز بری ( انگلیسی: James Barry؛ ۱۷۸۹ یا ۱۷۹۹ – ۲۵ ژوئیه ۱۸۶۵، حدوداً ۶۶–۷۶ ساله ) با نام اصلی مارگارت آن بولکلی، یک نظامی جراح اهل ایرلند در ارتش بریتانیا بود. او پس از فارغ التحصیلی از مدرسه پزشکی دانشگاه ادینبرو در آفریقای جنوبی و هندوستان خدمت کرد. پس از پایان خدمت، به سمت بازرس کل بیمارستان های نظامی منصوب شد. او در سفرهایش، نه تنها شرایط سربازان مجروح را بهبود داد، بلکه به شرایط بومیان هر منطقه هم توجه می کرد. از میان موفقیت های او می توان به اولین عمل سزارین موفق در آفریقا اشاره کرد که توسط پزشکی انگلیسی انجام شد و مادر و فرزند، هر دو پس از جراحی سالم ماندند. [ ۱]
گرچه بری در بزرگسالی به عنوان یک مرد زندگی می کرد، اما هنگام تولد، مؤنث بود و نام تولدش، مارگارت آن بولکلی بوده است. [ ۲] او تصمیم گرفت به عنوان یک مرد زندگی کند تا بتواند در دانشگاه درس بخواند و حرفه جراحی را برگزیند. اجتماع و هم دانشگاهی های او پس از مرگش، حقیقت جنسیت او را دریافتند. [ ۱] با این حساب، او اولین پزشک یا جراح زن واجد شرایط[ ۳] و شناخته شده بریتانیایی است که پنجاه سال پیش از الیزابت گرت اندرسون، به این حرفه پرداخته و به عنوان یک زن، واجد شرایط آن شده است.