جیلانی
لغت نامه دهخدا
جیلانی. ( ص نسبی ) منسوب به جیلان ، معرب گیلان. گیلانی. رجوع به گیلان و گیلانی شود.
جیلانی. [ ] ( اِخ ) عبدالقادربن ابن صالح بن جنکی دوست. رئیس طایفه حنبلی و زاهد معروف ( 471 - 561 هَ. ق. ). در گیلان متولد شد و به بغداد آمد و از ابوسعید مخرمی فقه و از ابوبکر احمدبن مظفر حدیث شنید و به وعظ اشتغال ورزید تا شهرت یافت سپس بگوشه خلوت و ریاضت پناه برد و بسیر و سیاحت و مجاهدت پرداخت. او راست : 1 - بشائرالخیرات. 2 - الغنیة لطالبی طریق الحق. 3 - الفتح الربانی و الفیض الرحمانی. 4 - فتوح الغیب. 5 - الفیوضات الربانیة. ( از معجم المطبوعات ).
جیلانی. ( اِخ ) عبدالکریم بن ابراهیم جیلی صوفی. از اکابر صوفیه بوده و تألیفاتی دارد، او راست : 1 - الانسان الکامل فی معرفة الاواخر و الاوایل ، این کتاب در مصر و قاهره چاپ شده است. 2 - الکمالات الالهیة فی الصفات المحمدیه ، نسخه ای از این کتاب بخط مؤلف در خزانه کتب مصریه موجود است. 3 - الکهف و الرقیم فی شرح بسم اﷲالرحمن الرحیم ، این کتاب در حیدرآباد هند چاپ شده است. وی بسال 805 هَ. ق. در سی وهشت سالگی درگذشت.( معجم المطبوعات ص 828 ) ( ریحانة الادب ج 1 ص 293 ).
جیلانی. ( اِخ ) عبدالمنعم بن عمر اندلسی جیلانی ، مکنی به ابوالفضل. از مشاهیر ادبا و اطبای اندلس است که در فنون شعر و ادب دستی توانا داشت. وی بشام سفر کرد و قصیده ای در مدح صلاح الدین ایوبی سرود و مورد عنایت قرارگرفت. تألیفاتی دارد، او راست : 1 - تحریرالنظر. 2 - تعالیق در طب. 3 - دیوان ادب الملوک. 4 - دیوان ترسل و مخاطبات. 5 - دیوان تشبیهات و الغاز. 6 - دیوان الحکم و میزان الکلم. 7 - دیوان الغزل و التشبیب و الموشحات. 8 - دیوان المبشرات و القدسیات ، که حاوی فتوح صلاح الدین ایوبی و ظفر یافتن او بر فرنگیها در قدس خلیل است. 9 - دیوان المشوقات الی الملاء الاعلی. 10 - روضة المآثر و المفاخر من خصائص الملک الناصر. 11 - سرالبلاغة و صنایع البدیع فی فصل الخطاب. 12 - صفات الادویة المرکبه. 13 - منادح الممادح. 14 - نوادرالوحی. وی پس از سال 600 هَ. ق. وفات یافته است. مؤلف ریحانة الادب گوید: ظاهر آنست که وی جلیانی بوده منسوب به جلیانه و آن حصنی است در اندلس. ( ریحانة الادب ج 1 ص 293 ). و رجوع به قاموس الاعلام ج 4 ص 3112 شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید