جیرفتی

لغت نامه دهخدا

جیرفتی. [ رُ ] ( ص نسبی ) منسوب به جیرفت. رجوع به جیرفت شود.

جیرفتی. [ رُ ] ( اِ ) کبک انجیر. کبکنجیر، و آن مرغی است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

دانشنامه آزاد فارسی

جیرُفتی
جیرُفتیاز گویش های فارسی که مردم جیرفت در استان کرمان بدان سخن می گویند. جیرفتی به کرمانی و کهنوجی بسیار نزدیک است. مصوت های جیرفتی عبارت اند از: u o i e a و مصوت های مرکب /ow/ و /ey/. تغییر و تبدیلات آوایی: gozer «بزرگ، vuzurg پهلوی»؛ حفظ /p/ قدیم به جای /b/ در asp «اسب»؛ افزودن صامت های /y/ و /h/ به واژه هایی که با مصوت اول شروع می شوند در yow «آب»، yarorde «آورده»، تبدیل /d/ به /t/ در rutik «روده»، gortik «گُرده/قلوه»، jaften «جویدن»؛ حذف تشدید در jeti «جدّی»، rand «ردّ»، doyomi «دومی»؛ استفاده از -uk پایانی برای اسم فاعل در jangruk «داوایی/ جنگ طلب»، keybonuk «کدبانو»؛ حفظ «واو» معدوله در xowarden «خوردن»، xowad «خود»؛ نشانة مصدری -en در grivanten «به گریه انداختن»، gasten «گزیدن»، kaften «افتادن». برخی از واژگان جیرفتی: borz «بالا»، govak «قورباغه»، mazg «مغز»، murik «مورچه»، kamak «غربال»، xomin «تابستان»، sohr «سرخ»، kazuk «سرگین غلتان»، sixor «تش/سیخول».

پیشنهاد کاربران

جیرفت: از دو بخش تشکیل شده. ۱ - جی به معنی سرزمین
۲ - رفت به معنی آبرفت. روی هم به معنی سرزمین آبرفتی.
معنی تک کلمه ای آن به معنی محل فرو رفتگی آب.

بپرس