جیبه

لغت نامه دهخدا

( جیبة ) جیبة. [ ج َ ب َ ] ( ع اِ ) گریبان جامه. ( محیط المحیط ). رجوع به جیب شود.

جیبة. [ ب َ ] ( ع اِ ) جواب. پاسخ. ( منتهی الارب ): انه لحسن الجیبة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
جیبه. [ ج َ ب َ ] ( ترکی ، اِ ) زره. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) :
بس که پیکان تو در جیبه جان می بینم
در برخویشتن این جیبه گران می بینم.
سیفی.
- جیبه خانه ؛ زره خانه. ( آنندراج ). قورخانه. زرادخانه. جباخانه :
ز جیبه خانه شاه نجف بدست دعا
بدفع تیغ حوادث فرستمت جوشن.
ظهوری ( از آنندراج ).
و در جیبه خانه از روزی پنج جیبه مکمل شدی. ( تذکره دولتشاه سمرقندی ، ذیل ترجمه ابن یمین ).

جیبه. [ ب َ ] ( ترکی ، اِ ) بکسر و یای مجهول ، بمعنی بکتر و این لفظ ترکی است. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ).

فرهنگ فارسی

بکسر و یای مجهول بمعنی تکبر و این لفظ ترکی است .

پیشنهاد کاربران

بپرس