جیب دار

لغت نامه دهخدا

جیب دار. ( نف مرکب ) لقبی و شغلی و منصبی در زمان قاجاریه که خرج های غیردولتی شاه بدست او بود. وظیفه ای در دربار ناصرالدین شاه. آنکه انعامات شاه به او حوالت شود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

لقبی و شغلی و منصبی در زمان قاجاریه که خرج های غیر دولتی شاه بدست او بود .

مترادف ها

pocket (صفت)
کوچک، پولی، نقدی، جیبی، جیبدار

فارسی به عربی

جیب

پیشنهاد کاربران

بپرس