جیاور ایوار

جیاوِر، ایوار (۱۹۲۹)(Giaever, Ivar)
فیزیک دان امریکایی، زادۀ نروژ. در زمینه های تونل زنی۱ (عبور جریان برق از لایۀ نازکی از مادۀ عایق، در فاصلۀ بین دو تیغۀ فلزی، هنگام برقراری ولتاژ روی تیغه ها) و اَبَررسانندگی۲ تحقیق کرده است. او، برایان جوزفسون۳، و لئو اِساکی۴ به سبب تحقیق در زمینۀ پدیده های تونل زنی در نیم رساناها۵ و ابررساناها۶ به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۳ دست یافتند. جیاور دربارۀ آثار تونل زنی، که پیش تر اِساکی آن ها را مشاهده کرده بود، تحقیق می کرد. در ۱۹۶۰، جیاور مشاهده کرد که اگر یکی از تیغه های فلزی در حالت اَبَررسانایی باشد، هنگام تغییر ولتاژ، جریان برق رفتاری بسیار نزدیک به حالت اَبَررسانشی دارد. این کشف بر کشف اثر جوزفسون۷، یعنی عبور الکترون ها از لایه ای عایق در فاصلۀ بین دو مادۀ اَبَررسانا، اثر گذاشت. جیاور در برگن۸ نروژ زاده شد و در مؤسسۀ فناوری نروژ۹، در رشتۀ مهندسی برق، درس خواند. در ۱۹۵۴ به کانادا مهاجرت کرد و در ۱۹۵۷، به ایالات متحده امریکا رفت. در ۱۹۵۸، به آزمایشگاه پژوهشی جنرال الکتریک۱۰، واقع در شِنِکتادی۱۱ نیویورک، پیوست. در ۱۹۶۴، از مؤسسۀ پُلی تکنیک رِنسلر۱۲، در نیویورک، دانشنامۀ دکتری گرفت.
tunnellingsuperconductivityBrian JosephsonLeo EsakisemiconductorssuperconductorsJosephson effectBergenNorwegian Institute of TechnologyGeneral Electric research laboratorySchenectadyRensselaer Polytechnic Institute