جیاءه

لغت نامه دهخدا

( جیاءة ) جیاءة. [ ءَ ] ( ع اِ ) چیزی که بر آن دیگ نهند. ( اقرب الموارد ). غلاف دیگ. ( منتهی الارب ). رجوع به جیاء و جیاوة و جواء شود.

جیاءة. [ ءَ ] ( ع اِ ) گچ. ( ذیل اقرب الموارد از تاج العروس ). و در تاج العروس ضبط کلمه معلوم نیست. ( ذیل اقرب الموارد ).

جیاءة. [ ج َ ءَ ] ( ع اِ ) ریم و خون. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || جیئة. ( اقرب الموارد ). لای. || ( مص ) آمدن. مَجی ٔ. || آوردن کسی را. || غالب آمدن کسی را به آمدن. ( منتهی الارب ). || رفتن. رجوع به جیئة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس