جی میل

دانشنامه عمومی

جی میل ( انگلیسی: Gmail ) یک سرویس رایانامه رایگان است که توسط گوگل ساخته شده است. نسخه آزمایشی گوگل در ۱ آوریل ۲۰۰۴ ارائه شد، به این صورت که هر کاربر می توانست با دریافت دعوت نامه از کاربری دیگر که دارای حساب جی میل بود دارای حساب رایانامه شود و از خدمات آن استفاده کند. [ ۳] این سرویس در ۷ فوریه ۲۰۰۷ برای عموم آزاد شد و نیازی به دعوت نامه برای عضویت نبود[ ۴] و در ۷ ژوئیه ۲۰۰۹ از حالت آزمایشی بیرون آمد، [ ۵] که در آن زمان دارای ۱۴۶ میلیون کاربر در هر ماه بود. [ ۶]
این سرویس اولین سرویس رایانامه در جهان بود که یک گیگابایت فضا به کاربرانش می داد، و همچنین اولین سرویسی بود که همه نامه هایی که بین دو شخص رد و بدل می شد را به صورت قطاری و پشت سر هم ( Thread ) مانند نوشته های داخل یک تالار گفتگو نشان می داد. [ ۳]
از تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۲ جی میل ۱۰۲۴۰ مگابایت فضا ( که قبلاً ۷۴۰۰ مگابایت بود ) به کاربرانش داد، و کاربران با پرداخت سالانهٔ ۰٫۲۵ دلار به ازای هر گیگابایت، قادرند این فضا را به ۲۰ گیگابایت تا ۱۶ ترابایت افزایش دهند. [ ۷]
به علاوه برنامه نویسان، جی میل را به واسطه پیشگام بودن آن در استفاده از ای جکس، که تکنیکی در برنامه نویسی است که به کاربران اجازه می دهد که محتویات یک صفحه وب را بدون دوباره نوسازی آن ( Refresh ) مشاهده کنند، می شناسند. [ ۸] یکی از انتقادهایی که از جی میل شده است، پتانسیل قوی آن برای افشای داده های کاربر است، و این خطری است که احتمال می رود این داده ها با بسیاری از برنامه های وب آنلاین ارتباط داده شده شوند. استیو بالمر ( مدیرعامل مایکروسافت ) ، [ ۹] لیز فیگروا، [ ۱۰] مارک راش[ ۱۱] و ویراستاران گوگل واچ[ ۱۲] به این موضوع عقیده دارند، در حالی که گوگل ادعا می کند که نامه هایی که با جی میل فرستاده می شوند هیچ گاه توسط شخصی دیگر خوانده نمی شوند. [ ۱۳]
جی میل با استفاده از ابزارهای برنامه نویسی آژاکس و جاوااسکریپت امکان گفتگوی فوری با افراد درون لیست ارتباطی کاربر را فراهم کرده است. این گفتگو در داخل همان پنجرهٔ مرورگر می تواند صورت گیرد. در واقع توانسته امکانات پیام رسان فوری را به صفحهٔ وب میل منتقل کند. به تازگی جی میل امکان گپ گروهی[ ۱۴] و همچنین گپ با کاربران اِی اواِل[ ۱۵] را نیز فراهم کرده است.
عکس جی میلعکس جی میل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

در سنگ نوشته شوش ( بابِلی کهن، ۱۶۰۰ پیش از میلاد یا ۳۶۲۴سال پیش ) در دوره پادشاهی سوکَّل مَخ ها ( فرمانروایان، نماینده شاه، فرستادگان بزرگ، پیامبران ورجاوند ) نامه یا سندی به نامِ "گیمیل اَدَد، gimīl adad: بخشش خوی یا بزرگ مَنِش ( انگلیسی: جِنتِلمَن ) " آمده است که درباره دارایی هایی هست که به اَیوکنی ها ( وارثان ) خود و همسرش ( بِیرتانی ) می بخشد!
...
[مشاهده متن کامل]

( ( برخی نام جیمیل را از همین گیمیل می دانند؛ زیرا، نخستین کسی بود که نامه ای به همسرش زد! ) )
.
درباره سپردِنامه ( وصیت نامه ) ای هست که گیمیل به همسرش می کند و دارایی هایش را به او و فرزندانش می بخشد و هر یک اگر چیزی به او بخشد نمی تواند به دارایی کس دیگر دست درازی کند و پس از بخشش کردن آن ها، سپارش ( سفارش ) می کند: پسران خانواده در هنگام عروسی و جهزیه ( halmi šimti، 𒄩𒈨 𒋛𒋾 ) باید به خواهرانشان یاری برسونند!
این سپردِنامه ( وصیت نامه ) با رخصت ( اجازه ) از خدای داوری ( شَمَش، šamaš ) و خدای نگهبان شهر شوش ( اینشوشیناک، inšušināk ) نوشته شده است و در پایان با دو ناخن گیمیل اَدَد آن را دست مُهر ( امضا ) می کند یا خط و نشان می کشد!
( ( نخستین دست مُهر یا امضا از این سنگ نوشته برآمده است! ) )
.
واژه ای که بارها در این سنگ نوشته آمده است "ایدی، 𒄿𒋾" بود که با پسوندهای عیلامی ( هَلتَمتی: سرزمین ورجاوند یا خدایان، اهلِ توانا ) همراه شده است مانند: "کو، ku و شو، šu: پسوند دارندگی و وابستگی
.
ایدی ( ēdi، 𒄿𒋾 ) >>> رَهاوَرد، هدیه، شادیانه یا عِیدی!
گوشزد: واژه "ایدی" در عیلامی باستان معنی دیگری هم دارد:
خدا و ایزد وَرجاوَند ( مقدس ) که در اوستا هم واژه "جشن"را داریم که از ستاک یَزَته ( yazata، ستودنی ) آمده است!
در اینجا آگاه می شویم که واژه جشن در اوستا �از واژه ایدی عیلامی باستان الگو گرفته است!
( ( فرهنگ شوش یکی از کهن ترین فرهنگ های ایرانی است که "اید یا عید" داشتند و برای خدایان خود در زیگورات چغازنبیل ( دور - اونتاش ) جشن برگزار می کردند به مانند:اینشوشیناک ( inšušināk ) خدای نگهبان شهر شوش و اینشنی کَرَب ( inšni karab ) خدای سوگند شوش و همچنین جشن برداشت دستاورد یا محصول عیلامیان که با نوروز هخامنشیان پیوند خورد! ) )
.
استاد "عبدالمجید اَرفَعی" هم در صفحه خودشان در اینستا در نکوداشت خود ( هزارنامه خوان ) در خانه هنرمندان ایران، این سنگ نوشته شوش را بازگو کرده است، دست مریزاد به ایشان!

جی میلجی میل
منابع• https://www.instagram.com/arfaeeabdolmajid?igsh=MWg5d3dlZmt4am44dA== • https://fa.wikipedia.org/wiki/پادشاهی_اپرتی• https://fa.wikipedia.org/wiki/شوش• https://fa.wikipedia.org/wiki/آیین_ایلامیان• https://fa.wikipedia.org/wiki/چغازنبیل
do you have gmail?