جکن

لغت نامه دهخدا

جکن. [ ج َ ک َ ] ( اِ ) چکن. نوعی پارچه زرکش بوده است که بهترینش را از افتکون می آورده اند :
جکن را طلب کرد از افتکون
که رنگین و با جامه آمد برون.
نظام قاری.
افتکون نام جائی است که از آنجا جکن خوب آرند. ( فهرست دیوان البسه نظام قاری ). و نیز رجوع به چکن و چکن دوزی در همین لغت نامه شود.

فرهنگ فارسی

چکن نوعی پارچه زرکش بوده است که بهترینش را از افتکون می آورده اند .

گویش مازنی

/jeken/ کسی که زیاد فریاد می زند

پیشنهاد کاربران

بپرس