جکان

لغت نامه دهخدا

جکان. [ ج َک ْ کا ] ( اِخ ) محله ای است بر دروازه شهر هرات. و جکانی نسبت بدانجاست. ( معجم البلدان ).

جکان. [ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش نیکشهر شهرستان چاه بهار در 27هزارگزی شمال باختری نیکشهر و 6هزارگزی شمال باختر شوسه چاه بهار به ایرانشهر. کوهستانی و گرمسیر است و سکنه آن 100 تن اند. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات و خرما و برنج و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

جکان. [ ج ِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بم پشت شهرستان سراوان نزدیک مرز پاکستان. سکنه آنجا 30 تن اند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

ده کوچکی است از دهستان بم پشت شهرستان سراوان نزدیک مرز پاکستان سکنه آن ۳٠ تن اند .

پیشنهاد کاربران

بپرس