جک کیلبی

جک کیلبی ( به انگلیسی: Jack St. Clair Kilby ) ( زادهٔ ۸ نوامبر ۱۹۲۳ – درگذشته ۲۰ ژوئن ۲۰۰۵ ) فیزیکدان آمریکایی و از برندگان جایزهٔ نوبل در فیزیک بود. او این جایزه را در سال ۲۰۰۰ برای نقشی که در ساخت مدارهای مجتمع[ ۱] در سال ۱۹۵۸ داشت، دریافت کرد. او هنگامی که در دانشگاه تگزاس اینسترومنتس کار می کرد به همراه رابرت نویس برای اولین دست به ساخت تراشه زد. به دلیل نقش او در اختراع مدارهای مجتمع، نیمی از جایزهٔ نوبل سال ۲۰۰۰ در فیزیک به او داده شد ( نیم دیگر را هربرت کرومر و ژورس آلفروف دریافت کردند. [ ۱] ) کیلبی برای ساخت مدارهای مجتمع یا ریزتراشه، [ ۲] ماشین حساب و چاپ حرارتی در یادها مانده است.
جک کیلبی در جفرسون سیتی، میسوری به دنیا آمد. او در کانزاس بزرگ شد و به مدرسه رفت و از دبیرستان گریت بند فارغ التحصیل شد. امروزه قسمت هایی از دبیرستان گریت بند به نام کیلبی نام نهاده شده است.
او در سال ۱۹۴۷ مدرک لیسانس خود را در مهندسی برق از دانشگاه ایلینوی در اوربانا شامپاین دریافت کرد جایی که او در آنجا به عنوان عضو افتخاری انجمن آکاکیا ( Acacia Fraternity ) پذیرفته شد. کیلبی مدرک کارشناسی ارشد خود در مهندسی برق را از دانشگاه ویسکانسین در میلواکی دریافت کرد. چندی بعد در سال ۱۹۵۰ زمانی که کیلبی در آزمایشگاه مرکزی میلواکی ( Centralab ) مشغول به کار بود نام این دانشگاه به دانشگاه ویسکانسین - میلواکی تغییر یافت.
مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک ( IEEE ) فهرستی از دست آوردهای کیلبی ارائه کرده است که عبارتند از: برگزیده شدن به عنوان عضو پیوستهٔ آی تریپل ای در سال ۱۹۶۶، دریافت جایزهٔ IEEE دیوید سرنوف در سال ۱۹۶۶، دریافت کنندهٔ مشترک جایزهٔ IEEE کلدو برونتی در سال ۱۹۷۸، دریافت نشان سدهٔ IEEE در سال ۱۹۸۴ و مدال افتخار آی تریپل ئی در سال ۱۹۸۶. همچنین او دریافت کنندهٔ مشترک نشان استوارت بالانتین مؤسسهٔ فرانکلین در سال ۱۹۶۶ نیز است. در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۹ انجمن مهندسان مکانیک آمریکا ( ASME ) به او نشان هالی ( Holley Medal ) را داد. او یکی از اعضای آکادمی ملی مهندسی ( NAE ) بود که در سال ۱۹۷۵ جایزهٔ Vladimir K. Zworykin آکادمی را از آن خود کرد. در ۱۹۸۹ دریافت کنندهٔ مشترک نخستین جایزهٔ چارلز استارک دراپر آکادمی ملی مهندسی شد. در سال ۱۹۸۰ به افتخار او بنیان جایزهٔ کیلبی تأسیس شد.