جک برک

جک برک ( انگلیسی: Jack Burke, Jr. ؛ ۲۹ ژانویهٔ ۱۹۲۳ - ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴ ) یک گلف باز حرفه ای آمریکایی بود که در دهه ۱۹۵۰ برجسته ترین بود. او پسر جک برک سینیور یک گلف باز حرفه ای بود، دو عنوان مهم را در سال ۱۹۵۶ به دست آورد، قهرمانی مسترز و قهرمانی PGA ( برگزارکننده تورهای حرفه ای گلف در ایالات متحده و آمریکای شمالی ) ، [ ۱] و همچنین عضو تالار مشاهیر گلف جهانی است.
برک برنده ۱۶ دوره از رقابت های تور PGA بین سال های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۳ شد. او چهار بار در سال ۱۹۵۰ و پنج بار در سال ۱۹۵۲ برنده شد، از جمله چهار بار در هفته های متوالی در فوریه و مارس. او از سال ۱۹۵۳ که در مسابقات مسترز ۱۹۵۶ قهرمان شد، عنوانی کسب نکرد تا در ۱۹۵۶ قهرمان PGA شد و تد کرول را ۳ بر ۲ در مسابقات قهرمانی شکست داد. آخرین پیروزی او در تور گلف۱۹۶۳، درست قبل از ۴۰ سالگی اش بود. برک از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۹ در پنج تیم متوالی جام رایدر آمریکا حضور داشت، در سال ۱۹۵۷ به عنوان کاپیتان و در سال ۱۹۷۳ به عنوان کاپیتان بدون بازی شرکت کرد. او سابقه بازی موفقی داشت و از ۷ مسابقه از ۸ مسابقه برنده شد، فقط در سال ۱۹۵۷ در بازی تک نفره باخت.
در سال ۱۹۵۷، برک و جیمی دمارت باشگاه گلف قهرمانان را در هیوستون تأسیس کردند. این باشگاه میزبان چندین رویداد مهم از جمله جام رایدر ۱۹۶۷ و یواس اوپن ( تنیس آزاد آمریکا ) ۱۹۶۹ بوده است.
برک در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۴، ۱۰ روز قبل از تولد ۱۰۱ سالگی اش درگذشت. [ ۲] برک در زمان مرگش در سال ۲۰۲۴، مسن ترین قهرمان زنده گلف بود. [ ۳]