جوینیان ( لاتین: Iovinianus ) یکی از مخالفان ریاضت طلبی مسیحیت در قرن چهارم بود و به دلیل دیدگاه های ضد زاهدانه اش در شورای کلیسا که در رم به رهبری پاپ سیریسیوس و در میلان توسط امبروس در سال ۳۹۳ تشکیل شد، به عنوان بدعت گذار محکوم شد. اطلاعات ما در مورد او عمدتاً از آثار جروم در دو کتاب به نام تقابل جوینیانوس ( Adversus Jovinianum ) نشات می گیرد. جروم از او به عنوان «اپیکور مسیحیت» یاد کرده است. او اهل کردوئنه، در ترکیه کنونی بود. جان هنری نیومن اریوس از سباست و جوینیان و ویجیلانشس را پیشگامان پروتستانتیسم خواند و آنها را به "مارتین لوتر، ژان کالون و اولریش تسوینگلی " تشبیه کرد. پروتستان های دیگر نیز جوینیان را به عنوان یک اصلاح طلب اولیه تحسین می کنند یا حتی او را به عنوان "اولین پروتستان" می دانند. آموزه های جوینیان در رم و میلان مورد حمایت مردمی زیادی قرار گرفت و پیروانش، سارماتیو و بارباتیانوس پس از اخراج جوینیان همچنان به موعظه عقاید او ادامه دادند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: جوینیان