جویباری بخاری
لغت نامه دهخدا
بسبزه بنهفت آن لاله برگ خندان را
به ابر پنهان کرد آفتاب تابان را
بسوی هر دو مهش برد و شاخ ریحان بود
بشاخ مورْد به پیوست شاخ ریحان را
به ابر نیسان مانم کنون من از غم او
سزد که صنعت خوبست ابر نیسان را
بیک گذر که سحرگاه بر گلستان کرد
بهشت کرد سراسر همه گلستان را.
( از لباب الالباب ج 2 ص 11 ) ( از مجمعالفصحاء ج 1 ص 185 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید