جوچه

جوچه، راهی برای زندگی در کره شمالی است؛ لغتی جدایی ناپذیر از زندگی به سبک کره شمالی. عملاً در همه جنبه های زندگی کره شمالی ها می توان حضور جوچه را دریافت. در حقیقت جوچه نه فقط درک و دربارهٔ آن فکر شده، بلکه مهم تر این که در صف منظمی از موقعیت های ملموس حیات مردم «زیسته می شود».
یکی از عوامل مهم در به وجود آمدن اندیشه جوچه این بود که پس از آنکه قدرت های بزرگ کمونیستی یعنی چین و شوروی که دارای رابطه ویژه ای با کره شمالی بودند، راهی در پیش گرفتند که رهبران کره شمالی نمی خواستند با آن همراهی کنند، به ویژه از اوایل دهه ۱۹۶۰ که اختلاف ها و کشمکش های میان چین و شوروی منجر به درگیری های مسلحانه شد، کره شمالی تصمیم گرفت با مطرح کردن اندیشه جوچه ضمن تأکید بر بعدهای فرهنگی و ملی کره فاصله سیاسی خود را با این دو قدرت جهان کمونیست حفظ کند؛ و از این روی از اواخر دهه ۱۹۶۰ اندیشه جوچه به عنوان یک نظام اندیشوری و ایدئولوژیکی طراحی و در کشور توسعه یافت.
یکی دیگر از عوامل مهم در به وجود آمدن جنبش جوچه، نیاز به توسعه روابط دیپلماتیک با کشورهای غیر کمونیستی و رو به رشد بود؛ زیرا تا پیش از دهه ۱۹۶۰ کره شمالی تنها با کشورهای کمونیستی روابط دیپلماتیک داشت؛ بنابراین دولت تصمیم گرفت که موضع مستقلی را در رابطه با دیگر کشورهای غیر کمونیستی مانند کشورهای جهان سوم در پیش گیرد. به همین دلیل به منظور نیل به مقصود و آرمان های خود به راهبرد نوینی روی آورد و توانست تا پایان دهه ۱۹۷۰ با بیش از ۹۰ کشور که عمدتاً در قاره آفریقا واقع شده بود رابطه سیاسی و دیپلماتیک برقرار کند.
ایده جوچه به زبان ساده یعنی تکیه بر توانمندی های بیکران انسان، انسانی که از مشکلات خودش هر چقدر هم بزرگ باشد، بزرگتر است و می تواند با امید و اعتماد به نفس از پس هر خطری برآید.
ایده جوچه که مردم کره شمالی به آن خو دارند، کمک کرده تا در آن کشور، معتاد و بزهکار تکثیر نشود و نگاه مردم به همدیگر فرا تر از سود و زیان های حسابگرانه و کاسب کارانه باشد.

در حقیقت جوچه نه فقط درک و دربارهٔ آن فکر شده، بلکه مهم تر این که در صف منظمی از موقعیت های ملموس حیات مردم �زیسته می شود�.