جووانی باتیستا بلتسونی ( به ایتالیایی: Giovanni Battista Belzoni ) زاده ۱۵ نوامبر ۱۷۷۸ در پادوا و مرگ در ۳ دسامبر ۱۸۲۳ در بنین، از نامدارترین مصرشناسان سدهٔ نوزدهم میلادی اهل ایتالیا بود. او را با نام "بلتسونی بزرگ" و "بزرگ شگفت انگیز پادوا" نیز می شناسند.
در سال ۱۸۰۳ او به انگلستان سفر کرد و با بانویی انگلیسی به نام سارا بین ازدواج کرد. او بدنی بسیار ورزیده با قدی به اندازه ۲ متر داشت و او و همسرش برای گذران زندگی در سیرک ها نقش بازی می کردند.
بلتسونی در ۱۸۱۲ انگلستان را برای اجرای نمایش به مقصد اسپانیا، پرتغال، و سیسیل ترک کردو در ۱۸۱۵ به مالت رفت. او در آنجا محمد علی پاشا را ملاقات کرد که در آن هنگام مشغول بررسی برای اجرای طرحی دربارهٔ سامانه آبیاری کشتزارها بود. بلتسونی می خواست به او یکی از اختراعات خود را که ماشینی برای کشیدن آب نیل و رساندن آن به کشتزارها بود، نشان دهد. با آنکه ماشین او به خوبی کار می کرد، نتوانست امتیاز پروژه را برای خود کند و بی آنکه پولی داشته باشد ناچار شد تا به کاردار سفارت انگلستان در قاهره مراجعه کند.
به درخواست یوهان لودویگ برکهارت، بلتسونی به معبد رامسیوم در تبس فرستاده شد و با مهارت بسیار توانست تندیس سنگی رامسس دوم را جابجا کند. این تندیس توسط خود او به انگلستان آورده شد و امروزه در موزه بریتانیا نگهداری می شود.
او به معبد بزرگ ادفو، الفانتین، و فیله سفر کرد و معبد بزرگ ابو سمبل را از شن پاکسازی کرد. بلتسونی همچنین کاوش هایی در کارناک داشت و گور ستی یکم را گشود؛ آرامگاهی که گاه به نام «گور بلتسونی» نامیده می شود. او نخستین کسی بود که وارد هرم دوم جیزه شد.
در ۱۸۲۳، بلتسونی عازم سفری به غرب آفریقا شد و می خواست تا به تیمبوکتو برود. به دلیل آنکه نتوانست اجازه گذر از مراکش را دریافت کند، راه کرانه ای گینه را انتخاب کرد و به بنین رفت. در بنین اما دچار دیسانتری شد و همان جا درگذشت. بسیاری از آثاری که وی جمع آوری کرده بود، در نهایت به موزه بریتانیا رسید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۸۰۳ او به انگلستان سفر کرد و با بانویی انگلیسی به نام سارا بین ازدواج کرد. او بدنی بسیار ورزیده با قدی به اندازه ۲ متر داشت و او و همسرش برای گذران زندگی در سیرک ها نقش بازی می کردند.
بلتسونی در ۱۸۱۲ انگلستان را برای اجرای نمایش به مقصد اسپانیا، پرتغال، و سیسیل ترک کردو در ۱۸۱۵ به مالت رفت. او در آنجا محمد علی پاشا را ملاقات کرد که در آن هنگام مشغول بررسی برای اجرای طرحی دربارهٔ سامانه آبیاری کشتزارها بود. بلتسونی می خواست به او یکی از اختراعات خود را که ماشینی برای کشیدن آب نیل و رساندن آن به کشتزارها بود، نشان دهد. با آنکه ماشین او به خوبی کار می کرد، نتوانست امتیاز پروژه را برای خود کند و بی آنکه پولی داشته باشد ناچار شد تا به کاردار سفارت انگلستان در قاهره مراجعه کند.
به درخواست یوهان لودویگ برکهارت، بلتسونی به معبد رامسیوم در تبس فرستاده شد و با مهارت بسیار توانست تندیس سنگی رامسس دوم را جابجا کند. این تندیس توسط خود او به انگلستان آورده شد و امروزه در موزه بریتانیا نگهداری می شود.
او به معبد بزرگ ادفو، الفانتین، و فیله سفر کرد و معبد بزرگ ابو سمبل را از شن پاکسازی کرد. بلتسونی همچنین کاوش هایی در کارناک داشت و گور ستی یکم را گشود؛ آرامگاهی که گاه به نام «گور بلتسونی» نامیده می شود. او نخستین کسی بود که وارد هرم دوم جیزه شد.
در ۱۸۲۳، بلتسونی عازم سفری به غرب آفریقا شد و می خواست تا به تیمبوکتو برود. به دلیل آنکه نتوانست اجازه گذر از مراکش را دریافت کند، راه کرانه ای گینه را انتخاب کرد و به بنین رفت. در بنین اما دچار دیسانتری شد و همان جا درگذشت. بسیاری از آثاری که وی جمع آوری کرده بود، در نهایت به موزه بریتانیا رسید.
wiki: جووانی باتیستا بلتسونی