جوهر الکترونیکی ( E Ink یا Electronic Ink ) نوعی نمایش کاغذ الکترونیکی ( E Paper یا Electronic Paper ) است که زاویه دید آن گسترده است و نیاز کمی به مصرف انرژی دارد. این فناوری که توسط شرکت E Ink تجاری سازی شده است در سال ۱۹۹۷ توسط دانشجویان MIT JD Albert و Barrett Comiskey، استاد آزمایشگاه رسانه MIT، جوزف جاکوبسون، جروم روبین و Russ Wilcox بنیان گذاری شد. [ ۱]
در حال حاضر از لحاظ تجاری در مقیاس های خاکستری و رنگی[ ۲] وجود دارد و معمولاً در کتابخوان های الکترونیک مورد استفاده قرار می گیرد و تا حدی نیز در صفحه نمایش های دیجیتالی، ساعت های هوشمند، تلفن های همراه، برچسب های قفسه الکترونیکی و پانل های معماری استفاده می شود. [ ۳]
ایدهٔ نمایشگرِ کاغذ - مانندِ کم مصرف که در ابتدا توسط محققان Xerox PARC مطرح شد ( اما هرگز تحقق نیافته بود ) ، از دهه ۱۹۷۰ وجود داشته است. [ ۴] در حالی که دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد، فیزیکدان جوزف جاکوبسون پیش بینی یک کتاب چند صفحه ای با محتوا بود که می تواند با فشار یک دکمه تغییر یابد و به استفاده کمی نیاز داشت. [ ۵]
نیل گرشنفلد در سال ۱۹۹۵ پس از شنیدن ایده های خود برای کتاب الکترونیکی، جاکوبسون را به آزمایشگاه رسانه ای MIT آورد. [ ۴] جاکوبسون، به نوبه خود، از زیرگروه های MIT به استخدام Barrett Comiskey، سرشناس ریاضی، و JD Albert، مدیر ارشد مهندسی مکانیک، برای ایجاد فن آوری نمایشگر مورد نیاز برای تحقق دیدگاه خود استفاده کرد. [ ۱]
روش اولیه ایجاد کره های کوچک و نیمه سفید و نیمه سیاه بوده و بسته به میزان بار الکتریکی می تواند به گونه ای بچرخد که طرف سفید یا قسمت سیاه آن روی صفحه قابل مشاهده باشد. به آلبرت و کامیسکی گفته شد که این شیوه توسط اکثر دانشمندان شیمی و باتجربه مواد غیرممکن است و آن ها در ایجاد این کره های کاملاً نیمه سفید، نیمه سیاه مشکل داشتند و در طول آزمایش ها خود، آلبرت به طورتصادفی برخی از کره های سفید را ایجاد کرد. [ ۱]
کمیسکی با شارژ کردن و محاصره کردن آن ذرات سفید رنگ در میکروکپسول هایی که با یک رنگ تیره مخلوط شده بودند، آزمایش کرد. نتیجه یک سیستم میکروکپسول بود که می تواند بر روی یک سطح اعمال شود و سپس می تواند به طورمستقل برای ایجاد تصاویر سیاه و سفید شارژ شود. [ ۱] اولین اختراع ثبت شده برای این نمایشگر الکتروفورز میکروپپسوله شده توسط MIT در اکتبر ۱۹۹۶ ارائه شد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حال حاضر از لحاظ تجاری در مقیاس های خاکستری و رنگی[ ۲] وجود دارد و معمولاً در کتابخوان های الکترونیک مورد استفاده قرار می گیرد و تا حدی نیز در صفحه نمایش های دیجیتالی، ساعت های هوشمند، تلفن های همراه، برچسب های قفسه الکترونیکی و پانل های معماری استفاده می شود. [ ۳]
ایدهٔ نمایشگرِ کاغذ - مانندِ کم مصرف که در ابتدا توسط محققان Xerox PARC مطرح شد ( اما هرگز تحقق نیافته بود ) ، از دهه ۱۹۷۰ وجود داشته است. [ ۴] در حالی که دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد، فیزیکدان جوزف جاکوبسون پیش بینی یک کتاب چند صفحه ای با محتوا بود که می تواند با فشار یک دکمه تغییر یابد و به استفاده کمی نیاز داشت. [ ۵]
نیل گرشنفلد در سال ۱۹۹۵ پس از شنیدن ایده های خود برای کتاب الکترونیکی، جاکوبسون را به آزمایشگاه رسانه ای MIT آورد. [ ۴] جاکوبسون، به نوبه خود، از زیرگروه های MIT به استخدام Barrett Comiskey، سرشناس ریاضی، و JD Albert، مدیر ارشد مهندسی مکانیک، برای ایجاد فن آوری نمایشگر مورد نیاز برای تحقق دیدگاه خود استفاده کرد. [ ۱]
روش اولیه ایجاد کره های کوچک و نیمه سفید و نیمه سیاه بوده و بسته به میزان بار الکتریکی می تواند به گونه ای بچرخد که طرف سفید یا قسمت سیاه آن روی صفحه قابل مشاهده باشد. به آلبرت و کامیسکی گفته شد که این شیوه توسط اکثر دانشمندان شیمی و باتجربه مواد غیرممکن است و آن ها در ایجاد این کره های کاملاً نیمه سفید، نیمه سیاه مشکل داشتند و در طول آزمایش ها خود، آلبرت به طورتصادفی برخی از کره های سفید را ایجاد کرد. [ ۱]
کمیسکی با شارژ کردن و محاصره کردن آن ذرات سفید رنگ در میکروکپسول هایی که با یک رنگ تیره مخلوط شده بودند، آزمایش کرد. نتیجه یک سیستم میکروکپسول بود که می تواند بر روی یک سطح اعمال شود و سپس می تواند به طورمستقل برای ایجاد تصاویر سیاه و سفید شارژ شود. [ ۱] اولین اختراع ثبت شده برای این نمایشگر الکتروفورز میکروپپسوله شده توسط MIT در اکتبر ۱۹۹۶ ارائه شد. [ ۶]
wiki: جوهر الکترونیکی