جوشکاری با قوس الکتریکی

جوشکاری با قوس الکتریکی نوعی جوشکاری است که در آن از قوس الکتریکی به عنوان منبع حرارتی در جوشکاری استفاده می شود.
روشهای جوشک از:
• جوشکاری با الکترود دستی پوشش دار یا SMAW
• جوشکاری زیرپودری یا SAW
• جوشکاری با گاز محافظ یا GMAW یا MIG/MAG
• جوشکاری با گاز محافظ و الکترود تنگستنی یا GTAW یا TIG
• جوشکاری قوسی بامفتول تو پودری یاfcaw
برای تأمین انرژی الکتریکی مورد نیاز فرایند جوش قوسی از منبع تغذیه های مختلفی می توان استفاده کرد. رایج ترین طبقه بندی آن ها منابع تغذیه جریان ثابت و منابع تغذیه ولتاژ ثابت می باشند. در جوش قوسی ولتاژ مستقیماً به طول قوس و جریان به میزان حرارت ورودی وابسته است. منبع تغذیه های جریان ثابت غالباً برای فرایندهای جوشکاری دستی مانند جوشکاری قوسی گاز تنگستن و جوشکاری قوسی فلز پوشش دار استفاده می شوند زیرا حتی با تغییر ولتاژ نیز جریان نسبتاً ثابتی را حفظ می کنند. اهمیت آن به این دلیل است که در جوشکاری به صورت دستی، ثابت نگهداشتن الکترود دشوار است و درنتیجه طول قوس متغیر خواهد بود که در نتیجه آن ولتاژ نیز تغییر می کند. منابع تغذیه ولتاژ ثابت، ولتاژ را ثابت نگه داشته و جریان را تغییر می دهند به همین خاطر اغلب برای فرایندهای جوشکاری اتوماتیک مانند جوشکاری قوسی با گاز محافظ ، جوشکاری قوسی با مفتول تو پودری و جوشکاری زیر پودری استفاده می شود. در این روش ها طول قوس ثابت نگه داشته می شود، زیرا هر گونه نوسان در فاصله بین سیم و ماده پایه به سرعت با تغییر زیاد جریان اصلاح می شود. برای مثال اگر سیم و ماده پایه به یکدیگر خیلی نزدیک شوند، جریان به سرعت افزایش می یابد، به همین خاطر گرما زیاد می شود و در نتیجه نوک سیم ذوب می گردد و آن را به فاصله جدایی اصلی خود برمی گرداند. جوشکاری با قوس الکتریکی با توجه به روش جوشکاری ( WPS ) در وضعیت ها و حالت های مختلفی انجام می شود که برای جوش های شیاری ( GROOVE ) از حرف اختصاری G و جوش های گوشه ای ( FILLET ) از حرف اختصاری F استفاده می شود. وضعیت های جوشکاری بر اساس استاندارد ASME SECTION IX و استاندارد ISO 6947 تعیین می شوند. [ ۱]