جوش خوردن جمجمه

جوش خوردن جمجمه، [ † ۱] یا جوش خوردن زودرس استخوانهای جمجمه نوزادان[ ۱] [ ۲] جزو بد شکلی های سرو صورت ( craniofacial malformations ) طبقه بندی می شود. [ ۳] در بین استخوان های گنبد جمجمه ( calvaria ) [ ۴] نوزاد انسان مفاصل لیفی ( fibrous sutures ) نرمی وجود دارد، در بعضی ازنواحی جمجمه فاصله بین استخوان بیشر بوده و ملاج ( fontanels ) نامیده می شوند. [ ۵] مفاصل و ملاج های نرم جمجمه نوزاد این امکان را فراهم می کند تا درهنگام زایمان، استخوان های جمجمه به توانند کمی روی هم جابجا شده و اندازه جمجمه کمی کوچکتر شود و سر بچه بتواند بدون مشکل از مجرای زایمانی عبور کند[ ۶] این درزها و ملاج ها به تدریج تا هجده ماهگی که رشد مغز کامل می شود سفت و محکم می شوند[ ۷] در سنین سی سالگی به بعد و به مرور زمان در اثر پدیده استخوان سازی ( ossification ) ، به طور طبیعی استخوان های جمجمه به یک دیگر جوش می خورند ( سینوستوز ) و مفاصل درزی نا پدید می شوند. [ ۸] در پزشکی قانونی برای تعین سن تقریبی جمجمه ها از میزان جوش خوردگی مفاصل جمجمه استفاده می شود. [ ۹] به دلایل ژنتیکی، یا اختلالات غده سپری ( تیروئید ) ، یا بیماری های مربوط به از سوخت و ساز ( متابولیسم ) ، عمل جوش خوردن استخوان ها درجمجمه یک نوزاد بروز نماید غیرطبیعی است و این حالت را جوش خوردن زود رس جمجمه ( کرانیوسین اوستوسیز ) می گویند، ( به زبان یونانی، کرانیو: جمجمه، اوستو:استخوان، سیز:شدن ) . از هر ده هزار نوزاد یکی به این حالت در می آید. [ ۱۰] در این حالت الگوی رشد جمجمه بچه تغیر می کند و جمجمه نوزاد نمی تواند در محل های جوش خوردگی رشد نماید و به ناچار رشد جمجمه در محل هایی که هنوز جوش نخورده اند ادامه پیدا می کند. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] در بعضی از نوزادان ممکن است این جوش خوردگی زیاد نباشد و فضای کافی برای رشد مغز مهیا باشد اما ممکن است شکل سرو صورت نوزاد غیرطبیعی شود. اگر جوش خوردن جمجمه پیشرفته باشد و بیشتر درزها ی جمجمه به هم جوش خورده باشند، دراین صورت مغز جای کافی برای رشد ندارد[ ۱۴] و فشار درون جمجمه بالا می رود وباعث بروز عقب افتادگی ذهنی ( کمی ضریب هوشی ) ، تشنج، نقایص بینایی و به هم ریختن خواب و خوراک نوزاد می گردد .
دربیشتر موارد جوش خوردن جمجمه نوزادان یک عارضه تنها بیشتر نیست، امادر ۱۵ تا ۴۰ از موارد جوش خوردن جمجمه نوزادان ممکن است بخشی از یک نشانگان ( syndrome ) و نشانه ای از بیماری اصلی دیگر باشد. [ ۱۵] جوش خوردن جمجمه نوزادان شکل های مختلف و نام های متفاوتی دارد؛ که به نحوه جوش خوردن درزهای اصلی گنبد جمجمه مربوط می شود. درزهای اصلی جمجمه نوزاد: درزلامی ( lambdoid ) در پشت سر ( به صورت عددهشت ) ، درز تاجی ( coronal ) در بالای پیشانی به صورت کمانی شکل مابین دو گیج گاه، درز میانی ( sagitta ) در بالای سر درخط میانی، مابین درز لامی و تاجی؛ و درز پیشانی ( metopic ) در میان دو نیمه راست و چپ استخوان پیشانی نوزاد. [ ۱۶] [ ۱۷]