جوزپه ولپی، نخستین کُنت مصراته ( ایتالیایی: Il conte Giuseppe Volpi di Misurata؛ ۱۹ نوامبر ۱۸۷۷–۱۶ نوامبر ۱۹۴۷ ) بازرگان، سرمایه دار و سیاستمدار اهل ایتالیا بود.
او تأسیساتی را فراهم آورد که سبب انتقال برق به ونیز، شمال ایتالیا و بالکان تا پیش از ۱۹۰۳ شد. [ ۲] در سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۲، او به عنوان مذاکره کننده و میانجی در پایان دادن به جنگ عثمانی و ایتالیا وارد عمل شد[ ۳] و از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۵، والی و فرماندار سرزمین های تحت استعمار لیبی بود. [ ۴] سپس از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۸ وزیر دارایی در پادشاهی ایتالیا بود و با موفقیت در مورد بازپرداخت بدهی ایتالیا در جنگ جهانی اول با ایالات متحده آمریکا[ ۵] و بریتانیا[ ۶] مذاکره نمود و ارزش لیره ایتالیا را با ارزش طلا مرتبط ساخت و سیاست های تجارت آزاد را به اجرا درآورد. [ ۷]
جوزپه ولپی بنیان گذار جشنواره فیلم ونیز و ۵ دوره رئیس هیئت داوران این جشنواره بود. او همچنین یکی از چهره های شاخص حزب ملی فاشیست بود که از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۳ ریاست کنفدراسیون عمومی صنایع ایتالیا را به عهده داشت. [ ۸] او پس از مخالفت با ادامه جنگ و اتحاد ایتالیا با آدولف هیتلر، از این سِـمَت برکنار و از «شورای بزرگ فاشیسم» اخراج شد. او کمی بعد به دنبال تلاش برای فرار به سوئیس توسط نیروهای اس اس دستگیر شد.
جوزپه ولپی پس از پایان جنگ به دلیل مسئولیت های خود در دوران رژیم فاشیستی، تحت یک سری اقدامات قضایی قرار گرفت. اما بیماری او مانع از حضورش در برابر قضات شد، و به لطف فرمان «عفو تولیاتی» علیرغم یک عمر فعالیت در راس حزب فاشیست، از همه اتهامات تبرئه شد. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو تأسیساتی را فراهم آورد که سبب انتقال برق به ونیز، شمال ایتالیا و بالکان تا پیش از ۱۹۰۳ شد. [ ۲] در سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۲، او به عنوان مذاکره کننده و میانجی در پایان دادن به جنگ عثمانی و ایتالیا وارد عمل شد[ ۳] و از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۵، والی و فرماندار سرزمین های تحت استعمار لیبی بود. [ ۴] سپس از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۸ وزیر دارایی در پادشاهی ایتالیا بود و با موفقیت در مورد بازپرداخت بدهی ایتالیا در جنگ جهانی اول با ایالات متحده آمریکا[ ۵] و بریتانیا[ ۶] مذاکره نمود و ارزش لیره ایتالیا را با ارزش طلا مرتبط ساخت و سیاست های تجارت آزاد را به اجرا درآورد. [ ۷]
جوزپه ولپی بنیان گذار جشنواره فیلم ونیز و ۵ دوره رئیس هیئت داوران این جشنواره بود. او همچنین یکی از چهره های شاخص حزب ملی فاشیست بود که از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۳ ریاست کنفدراسیون عمومی صنایع ایتالیا را به عهده داشت. [ ۸] او پس از مخالفت با ادامه جنگ و اتحاد ایتالیا با آدولف هیتلر، از این سِـمَت برکنار و از «شورای بزرگ فاشیسم» اخراج شد. او کمی بعد به دنبال تلاش برای فرار به سوئیس توسط نیروهای اس اس دستگیر شد.
جوزپه ولپی پس از پایان جنگ به دلیل مسئولیت های خود در دوران رژیم فاشیستی، تحت یک سری اقدامات قضایی قرار گرفت. اما بیماری او مانع از حضورش در برابر قضات شد، و به لطف فرمان «عفو تولیاتی» علیرغم یک عمر فعالیت در راس حزب فاشیست، از همه اتهامات تبرئه شد. [ ۹]
wiki: جوزپه ولپی