جوزف مک مین ( Joseph McMinn ) ( زادهٔ ۲۲ ژوئن ۱۷۵۸ – درگذشتهٔ ۱۷ اکتبر ۱۸۲۴ ) ، سیاستمدار آمریکایی بود که به عنوان چهارمین فرماندار ایالت تنسی میان سال های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ خدمت می کرد. یک کهنه سرباز انقلاب آمریکا که پیشتر از سال های ۱۷۹۴ تا ۱۷۹۶ در مجلس قانون گذاری منطقه جنوب غربی و در سال های ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۱ به عنوان سخنگوی سنای تنسی خدمت کرده است. او عضو حزب دموکرات - جمهوری خواه بود.
... [مشاهده متن کامل]
مک مین پس از دوران فرمانداری، به عنوان یک مأمور چروکی برای دولت ایالات متحده آمریکا فعالیت می کرد.
مک مین در شهر مارلبوروی غربی، چستر کانتی، پنسیلوانیا، چشم به جهان گشود و یکی از ده فرزند خانواده بود. او فقط از تحصیلات محدود روستایی برخوردار بود و حتی در سال های پایانی زندگی اش به عنوان «مرزبان روستایی» توصیف می شد.
در سال ۱۷۸۶، مک مین به شهرستان هاوکینز، تنسی نقل مکان کرده جاییکه یک زمین کشاورزی خرید. فرماندار قلمرو جنوب غربی، ویلیام بلونت در سال ۱۷۹۲ مک مین را به عنوان قاضی صلح برای هاوکینز کانتی انتخاب کرد و مک مین میان سال های ۱۷۹۴ تا ۱۷۹۶ نمایندهٔ هاوکینز کانتی در مجلس محلی بود. وی همچنین به عنوان افسر نیروی شبه نظامی محلی خدمت کرده و در نهایت به سمت فرماندهٔ قرارگاه ارتقا یافت.
مک مین نمایندهٔ مجلس مؤسسان در سال ۱۷۹۶ بوده که به نگارش قانون اساسی ایالت کمک کرد و زمانی که ایالت تنسی در ۱ ژوئن ۱۷۹۶ در اتحاد ایالات پذیرفته شد، اجرای قانون اساسی ممکن شد. او برای تحویل دادن یک نسخه از سند تکمیل شده به دولت فدرال در فیلادلفیا، انتخاب شد. مک مین از سال های ۱۷۹۷ تا ۱۸۰۱ و ۱۸۰۳ تا ۱۸۱۱ در سنای تنسی خدمت کرد و میان سال های ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۱ سخنگوی سنا بود.
مک مین در سال ۱۸۱۵ برای سمت فرمانداری در برابر چهار سیاستمدار برجستهٔ دیگر ایالت از جمله: سناتور جسی وارتون، نماینده کنگره رابرت ویکلی، رئیس سابق مجلس ایالتی رابرت فاستر و نماینده کنگره قانون اساسی ایالتی، توماس هندرسون، کاندیدا شد. با وجود اینکه رقبای وی در مطبوعات او را مورد هجوم قرار دادند، مک مین با کسب بیش از ۱۵ هزار از ۳۷ هزار رأی ممکن، پیروز انتخابات شد. او مجدداً در سال ۱۸۱۷ انتخاب شد و دوباره فاستر را در انتخابات شکست داد و در سال ۱۸۱۹ برای سومین دوره با شکست انوک پارسونز برای سمت فرماندار انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
مک مین پس از دوران فرمانداری، به عنوان یک مأمور چروکی برای دولت ایالات متحده آمریکا فعالیت می کرد.
مک مین در شهر مارلبوروی غربی، چستر کانتی، پنسیلوانیا، چشم به جهان گشود و یکی از ده فرزند خانواده بود. او فقط از تحصیلات محدود روستایی برخوردار بود و حتی در سال های پایانی زندگی اش به عنوان «مرزبان روستایی» توصیف می شد.
در سال ۱۷۸۶، مک مین به شهرستان هاوکینز، تنسی نقل مکان کرده جاییکه یک زمین کشاورزی خرید. فرماندار قلمرو جنوب غربی، ویلیام بلونت در سال ۱۷۹۲ مک مین را به عنوان قاضی صلح برای هاوکینز کانتی انتخاب کرد و مک مین میان سال های ۱۷۹۴ تا ۱۷۹۶ نمایندهٔ هاوکینز کانتی در مجلس محلی بود. وی همچنین به عنوان افسر نیروی شبه نظامی محلی خدمت کرده و در نهایت به سمت فرماندهٔ قرارگاه ارتقا یافت.
مک مین نمایندهٔ مجلس مؤسسان در سال ۱۷۹۶ بوده که به نگارش قانون اساسی ایالت کمک کرد و زمانی که ایالت تنسی در ۱ ژوئن ۱۷۹۶ در اتحاد ایالات پذیرفته شد، اجرای قانون اساسی ممکن شد. او برای تحویل دادن یک نسخه از سند تکمیل شده به دولت فدرال در فیلادلفیا، انتخاب شد. مک مین از سال های ۱۷۹۷ تا ۱۸۰۱ و ۱۸۰۳ تا ۱۸۱۱ در سنای تنسی خدمت کرد و میان سال های ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۱ سخنگوی سنا بود.
مک مین در سال ۱۸۱۵ برای سمت فرمانداری در برابر چهار سیاستمدار برجستهٔ دیگر ایالت از جمله: سناتور جسی وارتون، نماینده کنگره رابرت ویکلی، رئیس سابق مجلس ایالتی رابرت فاستر و نماینده کنگره قانون اساسی ایالتی، توماس هندرسون، کاندیدا شد. با وجود اینکه رقبای وی در مطبوعات او را مورد هجوم قرار دادند، مک مین با کسب بیش از ۱۵ هزار از ۳۷ هزار رأی ممکن، پیروز انتخابات شد. او مجدداً در سال ۱۸۱۷ انتخاب شد و دوباره فاستر را در انتخابات شکست داد و در سال ۱۸۱۹ برای سومین دوره با شکست انوک پارسونز برای سمت فرماندار انتخاب شد.
