جوزف شائول کورنفلد

۱۸۹۹ بعد از فراغت از تحصیل در رشته الهیات یهودی، حاخام شد. او در پاینبلاف آرکانزاس، مونترال و کلمبوس اوهایو حاخام بود. او به مسائل سیاسی هم علاقه ای زایدالوصف داشت. او در ایام مبارزات انتخاباتی وارن هاردینگ به حمایت از او وارد میدان شد. هاردینگ او را به عنوان سفیر آمریکا در ایران در سال ۱۹۲۱ انتخاب کرد. او بین سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴ در ایران به عنوان سفیر خدمت کرد. او اولین حاخامی در تاریخ آمریکا بود که به عنوان سفیر در یک کشور خارجی انتخاب شده بود. در مقام سفیر او «به یهودیان ایران خدماتی شایان کرد و بارها با رجوع به مقامات دولتی ایران توطئه های ضدیهودی را در نطفه خفه کرد. »هرگونه تحریکی علیه یهودیان با واکنش منفی کورنفلد مواجه می شد که در اصل خود یک روحانی یهودی به شمار می رفت. در زمان حضور او در ایران در سپتامبر ۱۹۲۲ رضاخان اقدام به بستن آب محله یهودی نشین عودلاجان کرد و با پادرمیانی او وی قبول کرد که دوباره آب این محله را باز کند. در سال ۱۹۲۵ به آمریکا رفت و در کنیسه ای در تولید و اوهایو به حاخامی بازگشت.