دو رخ چون جوز هندی ریشه ریشه
دو حنظل هر یکی زهری به شیشه.
نظامی.
لغت نامه دهخدا
دو رخ چون جوز هندی ریشه ریشه
دو حنظل هر یکی زهری به شیشه.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
دانشنامه عمومی
جوز هندی (درخت). جوز هِندی یا جوز بویا ( در منابع طب سنتی جوز بوآ ) ( نام علمی: Myristica fragrans ) ، درختی از جنس درختان همیشه سبز است. جوز بویا بومی جزیره های ناحیه ملوک ( جزایر ادویه ) در اندونزی بوده؛ اما امروزه در بعضی مناطق گرم و مرطوب جهان مانند هندوستان، برزیل، سِریلانکا و جزایر آنتیل کاشته می شود. از دانه ای که درون میوهٔ آن قرار دارد، به عنوان ادویه و طعم دهندهٔ غذا استفاده می شود. به این دانه، جوز هندی یا جوز بویا می گویند.
ارتفاع درخت جوز بویا معمولاً بین ۵ تا ۱۵ متر است؛ البته گاهی بلندی آن به بیست متر هم می رسد. دارای برگ های براق، بیضی شکل و نوک تیز بدون گوشوارک است. [ ۱] درازای برگها در حدود ۱۰ سانتی متر و روی آن ها سبز تیره و پشتشان سبز کم رنگ است.
جوزبویا درختی دوپایه است. گلهای نر و گلهای ماده آن هریک روی یک پایه درخت می رویند. گلهای نر به رنگ زرد و به صورت مجتمع در گروه های دو تا سه تایی است که به شکل خوشه ای می شکفند. گلهای ماده نیز مجتمع و زردرنگ هستند و یک مادگی یک بَرچه ای دارند. برچه قسمتی از مادگی است که درون آن تخمک قرار دارد. [ ۲]
میوه این درخت به قطر حدود ۵ سانتی متر و شبیه زردآلوست و رنگ آن لیمویی تا قهوه ای روشن است. میوه پس از رسیدن ترک می خورد و درون آن هسته ای با پوسته سخت و زبر به رنگ قهوه ای مایل به قرمز دیده می شود. پوسته هسته که بسباسه یا ماسی نامیده می شود، توری شکل است و شیارهایی نسبتاً عمیق دارد. مغز هسته جوزبویا یا تخم مرغی شکل است و سطحی چین خورده دارد و معطر و شکننده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارتفاع درخت جوز بویا معمولاً بین ۵ تا ۱۵ متر است؛ البته گاهی بلندی آن به بیست متر هم می رسد. دارای برگ های براق، بیضی شکل و نوک تیز بدون گوشوارک است. [ ۱] درازای برگها در حدود ۱۰ سانتی متر و روی آن ها سبز تیره و پشتشان سبز کم رنگ است.
جوزبویا درختی دوپایه است. گلهای نر و گلهای ماده آن هریک روی یک پایه درخت می رویند. گلهای نر به رنگ زرد و به صورت مجتمع در گروه های دو تا سه تایی است که به شکل خوشه ای می شکفند. گلهای ماده نیز مجتمع و زردرنگ هستند و یک مادگی یک بَرچه ای دارند. برچه قسمتی از مادگی است که درون آن تخمک قرار دارد. [ ۲]
میوه این درخت به قطر حدود ۵ سانتی متر و شبیه زردآلوست و رنگ آن لیمویی تا قهوه ای روشن است. میوه پس از رسیدن ترک می خورد و درون آن هسته ای با پوسته سخت و زبر به رنگ قهوه ای مایل به قرمز دیده می شود. پوسته هسته که بسباسه یا ماسی نامیده می شود، توری شکل است و شیارهایی نسبتاً عمیق دارد. مغز هسته جوزبویا یا تخم مرغی شکل است و سطحی چین خورده دارد و معطر و شکننده است.
wiki: جوز هندی (درخت)
دانشنامه آزاد فارسی
جوزِ هِنْدی (nutmeg)
جوزِ هِنْدی
مغز معطّر دانۀ سخت درخت همیشه سبز جوز هندی۱، از تیرۀ جوز۲، بومی جزایر مالوکو۳ اندونزی. جوز هندی و پوسته دوم آن، با نام پوست جوز هندی۴، ادویۀ آشپزی اند. جوز هندی در طب سنتی نیز به کار می رود. در طب سنتی افریقا، از درخت جوز افریقایی۵ برای درمان عفونت های قارچی مزمن در بیماران دیابتی استفاده می کنند. علاوه بر موارد استفاده جوز هندی در طب سنتی، در ۱۹۹۹، داروسازان امریکایی، با آزمایش موش های دیابتی، دو عامل کاهش دهندۀ میزان گلوکز را در این درخت شناسایی کردند.
جوزِ هِنْدی
مغز معطّر دانۀ سخت درخت همیشه سبز جوز هندی۱، از تیرۀ جوز۲، بومی جزایر مالوکو۳ اندونزی. جوز هندی و پوسته دوم آن، با نام پوست جوز هندی۴، ادویۀ آشپزی اند. جوز هندی در طب سنتی نیز به کار می رود. در طب سنتی افریقا، از درخت جوز افریقایی۵ برای درمان عفونت های قارچی مزمن در بیماران دیابتی استفاده می کنند. علاوه بر موارد استفاده جوز هندی در طب سنتی، در ۱۹۹۹، داروسازان امریکایی، با آزمایش موش های دیابتی، دو عامل کاهش دهندۀ میزان گلوکز را در این درخت شناسایی کردند.
wikijoo: جوز_هندی
پیشنهاد کاربران
جوز هندی معرب گوچ هندوک پارسی یا جوز بویا نوعی ادویه است. جوز هندی تخم سخت و خوشبوی درخت جوز بویا است که آرد می کنند و مصرف آن به عنوان ادویه به صورت خشک شده در مناطق گرمسیری رواج بسیاری دارد. آنچه جوز هندی را به یکی از طعم دهنده ها و ادویه های پرمصرف در غذا - به خصوص در مناطق گرمسیری - تبدیل کرده است، عطر و بوی تند و مطبوع آن است.
... [مشاهده متن کامل]
هر دانه را از خارج، پوسته سختی به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری دربر می گیرد و شیارهای عمیقی دارد که با جدا کردن این پوسته، دانه آن ظاهر می شود. دانه، سطحی چین خورده دارد و رنگ آن متمایل به خاکستری است. به طور کلی، جوز هندی در طولی حدود ۵/۲ سانتی متر و قطری حدود ۵/۱ سانتی متر شکلی شبیه به تخم مرغ دارد.
با اینکه از جوز هندی در طب سنتی استفاده می شود، اما این ماده هیچ گونه ارزش دارویی شناخته شده ای ندارد. اگر از پودر جوز هندی بیشتر از مقدار متداول مورد استفاده به عنوان ادویه استفاده شود، می تواند باعث واکنش های آلرژی زا یا اثرات سایکواکتیو گردد.
در طب سنتی، دانه و روغن جوز هندی را برای درمان بیماری های مربوط به اعصاب و سیستم گوارش تجویز می کنند. از روغن جوز هندی مانند روغن دانه میخک برای کاهش موقتی دردهای دندان نیز می توان استفاده کرد؛ کافی است چوب پنبه ای را به مقداری روغن جوز هندی آغشته کرده و روی دندان دردناک قرار دهید. در کشور فرانسه - علاوه بر مصرف آن به عنوان ادویه - مخلوط جوز هندی و عسل را برای درمان ناراحتی های گوارشی و تنفسی مورد استفاده قرار می دهند.
التهابات و دردهای مفصلی و رماتیسمی با مصرف خوراکی جوز هندی و همچنین ماساژ موضع با روغن آن تسکین می یابد. جوز هندی به حفظ سلامت دستگاه ایمنی بدن کمک می کند. به رغم خواص باارزش جوز هندی، مصرف زیاد آن سبب ایجاد مشکل در بخش کنترل احساسات در مغز شده و پس از مصرف بیش از حد، احساس نشاط به همراه سستی و رخوت در انسان پدیدمی آورد که شبیه نوعی مسمومیت است.
جوز هندی به عنوان یک منبع است که می تواند باعث سقط جنین خود به خود شود؛ اما با استفاده کم در آشپزخانهٔ دوران بارداری سالم در نظر گرفته می شود. با این حال مهار تولید پروستاگلاندین و حاوی hallucinogens که اگر به مقدار زیاد استفاده شود، ممکن است به جنین آسیب برساند.
... [مشاهده متن کامل]
هر دانه را از خارج، پوسته سختی به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری دربر می گیرد و شیارهای عمیقی دارد که با جدا کردن این پوسته، دانه آن ظاهر می شود. دانه، سطحی چین خورده دارد و رنگ آن متمایل به خاکستری است. به طور کلی، جوز هندی در طولی حدود ۵/۲ سانتی متر و قطری حدود ۵/۱ سانتی متر شکلی شبیه به تخم مرغ دارد.
با اینکه از جوز هندی در طب سنتی استفاده می شود، اما این ماده هیچ گونه ارزش دارویی شناخته شده ای ندارد. اگر از پودر جوز هندی بیشتر از مقدار متداول مورد استفاده به عنوان ادویه استفاده شود، می تواند باعث واکنش های آلرژی زا یا اثرات سایکواکتیو گردد.
در طب سنتی، دانه و روغن جوز هندی را برای درمان بیماری های مربوط به اعصاب و سیستم گوارش تجویز می کنند. از روغن جوز هندی مانند روغن دانه میخک برای کاهش موقتی دردهای دندان نیز می توان استفاده کرد؛ کافی است چوب پنبه ای را به مقداری روغن جوز هندی آغشته کرده و روی دندان دردناک قرار دهید. در کشور فرانسه - علاوه بر مصرف آن به عنوان ادویه - مخلوط جوز هندی و عسل را برای درمان ناراحتی های گوارشی و تنفسی مورد استفاده قرار می دهند.
التهابات و دردهای مفصلی و رماتیسمی با مصرف خوراکی جوز هندی و همچنین ماساژ موضع با روغن آن تسکین می یابد. جوز هندی به حفظ سلامت دستگاه ایمنی بدن کمک می کند. به رغم خواص باارزش جوز هندی، مصرف زیاد آن سبب ایجاد مشکل در بخش کنترل احساسات در مغز شده و پس از مصرف بیش از حد، احساس نشاط به همراه سستی و رخوت در انسان پدیدمی آورد که شبیه نوعی مسمومیت است.
جوز هندی به عنوان یک منبع است که می تواند باعث سقط جنین خود به خود شود؛ اما با استفاده کم در آشپزخانهٔ دوران بارداری سالم در نظر گرفته می شود. با این حال مهار تولید پروستاگلاندین و حاوی hallucinogens که اگر به مقدار زیاد استفاده شود، ممکن است به جنین آسیب برساند.
رانج
جوز هندی : هسته میوه جوز هندی تا حدودی به گردو شباهت دارد اما باریک و کوچکتر از آن است.
کوز هندى که ورا نارجیل خوانند. هدایت المتعلمین فی طب ص 162