جورج قدیس و اژدها

افسانه سنت جورج و اژدها از سنت جورج ( درگذشت 303 ) می گوید که اژدها را که خواستار قربانی های انسانی بود، به قتل رساند. بدین ترتیب جرج مقدس، شاهزاده خانم انتخاب شده بعنوان قربانی بعدی اژدها را نجات می دهد. این روایت برای اولین بار در کاپادوکیه در اولین منابع قرن یازده و دوازده میلادی تنظیم شده بود، اما در افسانه طلایی قرن سیزدهم به لیبی منتقل شد. [ ۱]
در روز چهارم مه عید سنت جورج وقتی زنگ نیمه شب نواخته می شود
این داستان دارای خاستگاهی پیش از مسیحیت ( جیسون و مده آ، پرسئوس و آندرومدا، تایفون، و غیره ) بوده، [ ۱] و در زندگی قدیسان مختلف و قبل از انتساب آن به سنت جورج ثبت شده است. این امر به ویژه در قرن 9 و 10 به سنت تئودور تیرو منسوب شد و اولین بار در قرن یازدهم به سنت جورج منتقل شد.
قدیمی ترین سابقه شناخته شده سنت جورج در حال کشتن اژدها در متن گرجی قرن یازدهم یافت می شود. [ نیازمند منبع] افسانه و نمادنگاری به سرعت در حوزه فرهنگی بیزانس در قرن دوازدهم گسترش یافت. این شیوه به مسیحیان غربی در قرن دوازدهم و از طریق جنگهای صلیبی رسید. شوالیه های جنگ صلیبی اول معتقد بودند که سنت جورج، همراه با پیروان خود قدیسین نظامی دمتریوس، موریس و تئودور، در کنار آنها در انطاکیه و اورشلیم مبارزه کرده بود. این افسانه بر اساس نسخه های لاتین در Speculum Historiale و افسانه طلایی در قرن سیزده در سُنت غربی رواج یافت. در ابتدا این افسانه محدود به تنظیم ادبی عاشقانه های جوانمردی بود، در قرن سیزدهم میلادی رواج یافت و در قرون وسطا و رنسانس به عنوان سوژه ادبی و تصویری مورد توجه قرار گرفت و به بخشی جدایی ناپذیر از سنتهای مسیحی مربوط به سنت جورج در هر دو سنت شرقی و غربی تبدیلدل شد.
نمادنگاری مقدسین نظامی تئودور، جورج و دیمیتریوس به عنوان سوارکارها، ادامه مستقیم نمادنگاری از نوع " اسب سوار تراکی " در دوره روم است. به نظر می رسد که نماد اژدها از مار خارج می شود که از یک سو "درخت زندگی" را به هم می < i id="mwOQ"> آمیزد< /i> ، و با استاندارد < i id="mwOQ"> دراکو< /i> که از سوی دیگر سواره نظام رومی مورد استفاده قرار می گرفت. اسبهای سوار بر مارها و گرازها به طور گسترده در ستارگان دوران رم به یادبود سربازان سواره نظام حضور دارند. حجاری از کروپاک، صربستان، آپولو و آسکلپیوس را به عنوان سوارکارهای کروپاک به تصویر می کشد، علاوه بر این مار که در اطراف درخت پیچیده شده است. شیوه دیگر، Dioscuri را به عنوان اسب سواران کروپاک در هر دو طرف درخت مار به نمایش می گذارد، و گره های آنها را نیز می کشد. [ ۲]