سید جودت قزوینی ( زادهٔ ۴ فروردین ۱۳۳۲ – درگذشته ١٩ فروردین ۱۳۹۹ ) شاعر، ادیب، مورخ، نویسنده و پژوهشگر معاصر عراقی بود.
پدربزرگ وی سید جواد قزوینی ( متوفای ۱۳۱۶ش ) از مشاهیر فقه و ادب حله و سید صالح قزوینی ( متوفای ۱۲۶۶ش ) جد سوم او بنیانگذار مراسم هرولهٔ طویریج بود و آیت الله العظمی سید مهدی قزوینی ( متوفای ۱۲۶۲ش ) ، جد اعلای او از مراجع بنام عراق بود.
... [مشاهده متن کامل]
پس از تحصیلات اولیه وارد دانشکدهٔ اصول دین بغداد شده و در سال ۱۹۷۵ از آن دانشکده فارغ التحصیل شد. سپس به قصد ادامهٔ تحصیل به قاهره سفر کرد و توانست در سال ۱۹۸۱ با نوشتن رساله ای به نام «الطفل والأحکام المتعلقة به فی الفقه الاسلامی» ( کودک واحکام مربوط به وی در فقه اسلامی ) در مقطع کارشناسی ارشد دانشکده الهیات دانشگاه دارالعلوم ( دانشگاه قاهره ) فارغ التحصیل شود.
او در روزهای آغازین سال ۱۹۸۲ به ایران سفر کرد و از آنجا عازم سوریه گشت. پس از سه سال اقامت در سوریه، قزوینی جهت ادامهٔ تحصیل در مقطع دکتری در سال ۱۹۸۵ به انگلستان رفت و در دانشکده مطالعات مشرق زمین و آفریقا SOAS ( دانشگاه لندن ) مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۹۹۷ موفق شد دکترای خود را با نوشتن رساله ای تحت عنوان «المؤسّسة الدینیّة الشیعیّة؛ دراسة فی التطوّر السیاسیّ والعلمیّ» ( نهاد دینی شیعه؛ پژوهشی در دگرگونی سیاسی و علمی ) اخذ کند. او تا سال ۲۰۰۱ در لندن مسکن گزید و سپس به لبنان رفت.
با وجود اینکه قزوینی روزگار بسیاری را به تاریخ و تحقیق و تألیف متون گوناگون گذراند، اما با این حال شاعری از نسل اول بود.
سید جودت قزوینی سرودن شعر را از عنفوان جوانی و زود هنگام آغاز کرد. وی بخشی از این قصیده ها را که پس از سال ۱۹۷۵ سروده بود در دو مجموعه منتشر کرد که مجموعهٔ نخست در سال ۱۹۸۰ در قاهره و مجموعة دوم در بیروت به سال ۱۹۸۵ منتشر گشته است. دکتر قزوینی سپس دیوان بلند خود بنام «المجموعة الشعریّة الأولی» را در سال ۱۹۹۷ منتشر کرد. از جمله سروده های او قصیده ای است به نام "فناء فی سجون الغربة" که دکتر کریم وائلی در یکی از شماره های مجلهٔ ادبی الموسم به نقد و بررسی آن پرداخته است.
جودت قزوینی دانشنامه های گرانسنگی تألیف کرده که برخی از آنها از بیش از سی جلد دارد و در موضوعات مختلف نگاشته شده و شماری از آنها نیز منتشر شده است. همچنین تحقیقات و شروح متعددی از وی منتشر شده که از لحاظ اهمیت با اصل کتاب برابری می کند از جمله:
پدربزرگ وی سید جواد قزوینی ( متوفای ۱۳۱۶ش ) از مشاهیر فقه و ادب حله و سید صالح قزوینی ( متوفای ۱۲۶۶ش ) جد سوم او بنیانگذار مراسم هرولهٔ طویریج بود و آیت الله العظمی سید مهدی قزوینی ( متوفای ۱۲۶۲ش ) ، جد اعلای او از مراجع بنام عراق بود.
... [مشاهده متن کامل]
پس از تحصیلات اولیه وارد دانشکدهٔ اصول دین بغداد شده و در سال ۱۹۷۵ از آن دانشکده فارغ التحصیل شد. سپس به قصد ادامهٔ تحصیل به قاهره سفر کرد و توانست در سال ۱۹۸۱ با نوشتن رساله ای به نام «الطفل والأحکام المتعلقة به فی الفقه الاسلامی» ( کودک واحکام مربوط به وی در فقه اسلامی ) در مقطع کارشناسی ارشد دانشکده الهیات دانشگاه دارالعلوم ( دانشگاه قاهره ) فارغ التحصیل شود.
او در روزهای آغازین سال ۱۹۸۲ به ایران سفر کرد و از آنجا عازم سوریه گشت. پس از سه سال اقامت در سوریه، قزوینی جهت ادامهٔ تحصیل در مقطع دکتری در سال ۱۹۸۵ به انگلستان رفت و در دانشکده مطالعات مشرق زمین و آفریقا SOAS ( دانشگاه لندن ) مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۹۹۷ موفق شد دکترای خود را با نوشتن رساله ای تحت عنوان «المؤسّسة الدینیّة الشیعیّة؛ دراسة فی التطوّر السیاسیّ والعلمیّ» ( نهاد دینی شیعه؛ پژوهشی در دگرگونی سیاسی و علمی ) اخذ کند. او تا سال ۲۰۰۱ در لندن مسکن گزید و سپس به لبنان رفت.
با وجود اینکه قزوینی روزگار بسیاری را به تاریخ و تحقیق و تألیف متون گوناگون گذراند، اما با این حال شاعری از نسل اول بود.
سید جودت قزوینی سرودن شعر را از عنفوان جوانی و زود هنگام آغاز کرد. وی بخشی از این قصیده ها را که پس از سال ۱۹۷۵ سروده بود در دو مجموعه منتشر کرد که مجموعهٔ نخست در سال ۱۹۸۰ در قاهره و مجموعة دوم در بیروت به سال ۱۹۸۵ منتشر گشته است. دکتر قزوینی سپس دیوان بلند خود بنام «المجموعة الشعریّة الأولی» را در سال ۱۹۹۷ منتشر کرد. از جمله سروده های او قصیده ای است به نام "فناء فی سجون الغربة" که دکتر کریم وائلی در یکی از شماره های مجلهٔ ادبی الموسم به نقد و بررسی آن پرداخته است.
جودت قزوینی دانشنامه های گرانسنگی تألیف کرده که برخی از آنها از بیش از سی جلد دارد و در موضوعات مختلف نگاشته شده و شماری از آنها نیز منتشر شده است. همچنین تحقیقات و شروح متعددی از وی منتشر شده که از لحاظ اهمیت با اصل کتاب برابری می کند از جمله:
