جوداء

لغت نامه دهخدا

جوداء. [ ج ُ وَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جواد، بمعنی سخی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به جواد شود.

جوداء. [ ج َ ] ( ع ص ) مؤنث اجود، بمعنی نیکوتر. ج ، جود، اجاوید. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس