جوخاء

لغت نامه دهخدا

جوخاء. [ ج َ] ( اِخ ) جاییست در بادیه بین عین صید و زبالة در دیار بنی عجل. در شعر ابوقصاص نصری جوخی با الف مقصوره آمده. ( مراصد ) ( معجم البلدان ). رجوع به جوخی ̍ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس