جوثاء

لغت نامه دهخدا

جوثاء. [ ج َ ] ( ع ص ) مؤنث اجوث. زنی که شکمش کلان و فروهشته باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

جوثاء. [ ج َ ] ( اِخ ) نام محلی است. ( مراصد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس