جوباره

نام کنونی محله ای از اصفهان، مسکن یهودیان. هنگامی که آذر شاپوران مدینه جی را بنا کرد بر آن چهار دروازه نهاد که یکی از آن ها دروازه جوش بود که بعدها به دروازه جهودان مشهور شد. خورشید در دروازه اول خور طلوع و در دروازه جوش غروب می کرد. جوش یا جوش بُر یکی از دروازه های جی قدیم بود. جوش واژه ای کهن است و جوش بر، گوش بر، جوش بار، گوش باره شکل های دیگر آن است. واژه ای اوستایی از گِئوش به معنای گاو و نام یکی از فرشتگان مقدس و روز چهاردهم ماه نیز بود. بیرونی آن را جوش و روز گوش نامیده که در دی ماه، روز مقدس و جشن ایرانیان باستان بود. پس از آن که در دورۀ علاءالدوله کاکویه (۴۳۰ق) یهودیه و جی یکی شدند، یهودیه از محلات اصفهان شد و جوباره نامیده شد و محل اسکان یهودیان و محله خاص آنان گردید. گفته شده است محل جوباره به دلیل گذشتن جوی های آب از حیاط های آن به این نام مشهور شده است. اما برخی محققین آن را صحیح نمی دانند. در حال حاضر جوباره در شمال شرق چهارراه هاتف و خیابان جمال الدین عبدالرزاق است. جوباره فعلی از نُه محله به نام های میدان میر، لت فریالتور، دارالبطیح، سید احمدیان، درب دریچه (درجه) گود مقصود، سلطان سنجر، پاشاخ و یازده پیچ تشکیل شده است کوچه های این محله تنگ، کم عرض و پیچ درپیچ است. سطح حیاط خانه ها پایین تر از سطح کوچه ها بود. کوچه ها مسقف بود. این بافت بیشتر جنبۀ تدافعی محله را نشان می دهد.