جواهرالمضیه

[ویکی فقه] جواهرالمُضِیه، نخستین تألیف درباره طبقات و شرح احوالِ عالمان حنفی ، به عربی ، اثر ابن ابی الوفا عبدالقادر بن محمد قُرَشی (متوفی ۷۷۵) می باشد.
به نوشته مؤلف ، سبب تألیفِ این کتاب ، نبودن کتابی در باره طبقات و احوال عالمان حنفی مذهب و ترغیبِ برخی استادان و معاصران او، مانند قطب الدین عبدالکریم حلبی ، تقی الدین سُبکی شافعی ، ابوالحسن علی ماردینی و فرزند او عبداللّه بوده است .

تاریخ تألیف کتاب جواهرالمضیه
تاریخ شروع و پایان تألیف الجواهر المضیه معلوم نیست ، اما ذکر تاریخ ۷۵۹ در کتاب نشان می دهد که تألیف کتاب چند سال پیش از ۷۵۹ آغاز شده است ، هرچند که با توجه به برخورداری مؤلف از راهنمایی عالمان مذکور می توان حدس زد که او سال ها پیش از آن به تمهید مقدمات تألیف مشغول بوده است .
همچنین از ذکر تاریخ ۷۷۱ و تکرار آن بر می آید که تألیف کتاب تا سال های پایانی عمر مؤلف ادامه داشته و احتمالاً در اواخر عمرش ، با سرعت بیشتری پیش رفته است .

ابواب جواهرالمضیه
الجواهر المضیه، با مقدمه ای مفصّل در سه باب آغاز می شود: باب اول در بیان اسماءالحسنی ، باب دوم در بیان پاره ای مطالب به ویژه نام های رسول خدا صلی اللّه علیه وآله وسلم و معرفی فرزندان او، و باب سوم در مناقب ابوحنیفه .

بخش اصلی کتاب مذکور
...