جوانرود شهرستان

دانشنامه آزاد فارسی

جوانرود، شهرستانواقع در شمال استان کرمانشاه، مشتمل بر بخش های مرکزی و روانسر با مرکزیت اداری شهر جَوانرود. از شمال به شهرستان پاوه، از شمال شرقی به شهرستان کامیاران (استان کردستان)، از شرق و جنوب به شهرستان های سنندج و سرپل ذهاب و از غرب به شهرستان ثلاث باباجانی محدود است. اراضی آن کوهستانی و جنگلی و بسیار حاصل خیز است. کوه شاهو (۳,۳۹۰ متر) بلندترین کوه آن به شمار می رود و کوه چالاب، در شمال شرقی، آن را از استان لرستان جدا می کند. علاوه بر آن کوه های دیگری که ارتفاعشان بالاتر از ۲هزار متر است، بخش اعظم نواحی غربی آن را تشکیل می دهد. شهرستان جوانرود از نواحی نسبتاً پرآب ایران است و رودخانه های سفیدبرگ، لیله، زیمکان، دشت حر، آب زرشک، و گردی قاسمان شبکۀ زهاب های آن را تشکیل می دهند. با اقلیم معتدل، از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه مرطوب به حساب می آید. جمعیت این شهرستان ۶۲,۷۹۷ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین شهرها و آبادی های آن عبارت است از روانسر، ساروخان، دولت آباد، برهان الدین زیلان، میرآباد، سروینه، و حسن آباد. راه کرمانشاه به نوسود و اسلام آباد به جوانرود و تازه آباد، راه های ارتباطی آن محسوب می شوند. طوایف کُرد جوانرودی و جاف های ایران (معروف به جاف های جوانرودی) در این شهرستان به سر می برند. توتون و فرآورده های دامی از محصولات عمدۀ آن است.

پیشنهاد کاربران

بپرس