جواد نوربخش ( ۱۹ آذر ۱۳۰۵، کرمان – ۱۹ مهر ۱۳۸۷ آکسفورد ) قطب یا پیر سلسله نعمت اللهی در ایران، استاد روان پزشکی دانشگاه تهران، شاعر و نویسنده و یکی از روان پزشکان برجسته کشور بود. وی با تحولات انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ همچون بسیاری دیگر مهاجرت کرد و تا زمان وفاتش در بریتانیا در سن ۸۲ سالگی به ترویج آموزه های صوفیه و تعالیم عرفانی در خارج از کشور ادامه داد.
... [مشاهده متن کامل]
نوربخش ۱۹ آذرماه ۱۳۰۵ خورشیدی در شهر کرمان، در جنوب شرقی ایران به دنیا آمد. پدر وی از تاجران بنام کرمان بود. وی در دانشگاه تهران در رشته پزشکی تحصیل کرد و همزمان زیر نظر پیر طریقت خود، میرزا عبدالحسین ذوالریاستین شیرازی ( مونس علی شاه ) ، به تربیت معنوی پرداخت. پس از درگذشت مونس علی شاه در سال ۱۳۳۲ خورشیدی ( ۱۹۵۳ میلادی ) ، نوربخش که در آن زمان ۲۶ سال داشت و رئیس بیمارستان بم بود، جانشین او شد.
در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۵۸ شمسی ( ۱۹۷۹ میلادی ) و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ایران جواد نوربخش ایران را برای همیشه ترک گفت و ابتدا حدود ۴ سال در آمریکا به سر برد و سپس عازم لندن شد و تا سال ۱۹۹۳ میلادی در لندن ساکن بود. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا پایان عمر در خانقاهی در منطقه ای در نزدیکی شهر آکسفورد انگلستان اقامت گزید و به تألیف و انتشار کتاب های متعددی دربارهٔ تصوف پرداخت. با مهاجرت جواد نوربخش به غرب فعالیت های سلسله نعمت اللهی بیشتر در مغرب زمین توسعه یافت.
در سال ۱۹۹۳ میلادی، نوربخش از خانقاه خود در دروازه ناتینگ هیل، لندن، به یک مرکز صوفیان در بنبری، آکسفوردشایر نقل مکان کرد و زندگی نامه پیران بزرگ تصوف ایران را به زبان فارسی نگاشت.
در سال ۱۳۳۳ خورشیدی با پروانه دانشور، از نوادگان وفاعلی شاه ازدواج کرد. از وی و همسرش پروانه، سه پسر و دو دختر به یادگار مانده است.
نوربخش از نسل شیخ کمال الدین نوربخش، یکی از مهم ترین مشایخ سلسله نوربخشیه است و با لقب نورعلیشاه نیز شناخته می شود.
در سال ۱۳۱۳ خورشیدی پس از فراگیری قرآن کریم و دیوان حافظ در مکتب خانه، به دبستان رفت. دورهٔ دوازده سالهٔ تحصیلات دبستانی و دبیرستانی را در ده سال گذراند و در تابستان ۱۳۲۳ خورشیدی در رشته ادبی و طبیعی موفق به دریافت دیپلم گردید. وی در دانشگاه تهران در رشته پزشکی تحصیل کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نوربخش ۱۹ آذرماه ۱۳۰۵ خورشیدی در شهر کرمان، در جنوب شرقی ایران به دنیا آمد. پدر وی از تاجران بنام کرمان بود. وی در دانشگاه تهران در رشته پزشکی تحصیل کرد و همزمان زیر نظر پیر طریقت خود، میرزا عبدالحسین ذوالریاستین شیرازی ( مونس علی شاه ) ، به تربیت معنوی پرداخت. پس از درگذشت مونس علی شاه در سال ۱۳۳۲ خورشیدی ( ۱۹۵۳ میلادی ) ، نوربخش که در آن زمان ۲۶ سال داشت و رئیس بیمارستان بم بود، جانشین او شد.
در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۵۸ شمسی ( ۱۹۷۹ میلادی ) و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ایران جواد نوربخش ایران را برای همیشه ترک گفت و ابتدا حدود ۴ سال در آمریکا به سر برد و سپس عازم لندن شد و تا سال ۱۹۹۳ میلادی در لندن ساکن بود. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا پایان عمر در خانقاهی در منطقه ای در نزدیکی شهر آکسفورد انگلستان اقامت گزید و به تألیف و انتشار کتاب های متعددی دربارهٔ تصوف پرداخت. با مهاجرت جواد نوربخش به غرب فعالیت های سلسله نعمت اللهی بیشتر در مغرب زمین توسعه یافت.
در سال ۱۹۹۳ میلادی، نوربخش از خانقاه خود در دروازه ناتینگ هیل، لندن، به یک مرکز صوفیان در بنبری، آکسفوردشایر نقل مکان کرد و زندگی نامه پیران بزرگ تصوف ایران را به زبان فارسی نگاشت.
در سال ۱۳۳۳ خورشیدی با پروانه دانشور، از نوادگان وفاعلی شاه ازدواج کرد. از وی و همسرش پروانه، سه پسر و دو دختر به یادگار مانده است.
نوربخش از نسل شیخ کمال الدین نوربخش، یکی از مهم ترین مشایخ سلسله نوربخشیه است و با لقب نورعلیشاه نیز شناخته می شود.
در سال ۱۳۱۳ خورشیدی پس از فراگیری قرآن کریم و دیوان حافظ در مکتب خانه، به دبستان رفت. دورهٔ دوازده سالهٔ تحصیلات دبستانی و دبیرستانی را در ده سال گذراند و در تابستان ۱۳۲۳ خورشیدی در رشته ادبی و طبیعی موفق به دریافت دیپلم گردید. وی در دانشگاه تهران در رشته پزشکی تحصیل کرد.
