جواد مجابی ( ۲۲ مهر ۱۳۱۸ در شهر قزوین ) شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و هنرهای تجسمی، نقاش، طنزپرداز و روزنامه نگار ایرانی است. از او آثار متعددی به چاپ رسیده است. همچنین برای مدت کوتاهی سردبیر مجله دنیای سخن بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی یکی از شناخته شده ترین روشنفکران و هنرمندان معاصر ایران است که نامش همیشه در میان بزرگان آمده است. از او تا به حال ده ها کتاب تأثیرگذار و پرطرفدار در زمینهٔ داستان منتشر شده است و عموماً کتاب های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی الخصوص خوانندگان حرفه ای، مواجه می شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و آمریکایی برای سخنرانی دربارهٔ هنر و ادبیات ایران دعوت شده است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می شود.
جواد مجابی از کودکی و نوجوانی به همراه برادرش حسین نقاشی می کشید و هنوز هم در خلوت خود نقاشی می کند. او هر چند خود را نقاش نمی داند، اما به عنوان یکی از چهره های شاخص و پیشگام در حوزه نقد نقاشی و هنرهای تجسمی شناخته شده است.
اوایل دههٔ ۱۳۴۰ لیسانس حقوق و دکتری اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. کارمند دادگستری و بعد کارشناس فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر بود. هم زمان روزنامه نگاری حرفه ای را در فاصلهٔ بین سال های ۱۳۴۷–۱۳۵۸ در روزنامهٔ اطلاعات با عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. بعدها با مجلات ادبی ایران از جمله فردوسی، جهان نو، خوشه، آدینه و دنیای سخن همکاری داشت که مدتی نیز سردبیری مجلهٔ اخیر را به عهده داشت. ۴۰ سال از فعالیت ادبی او می گذرد که ۲۰ سال اخیر را به طور حرفه ای و فارغ از دغدغه های شغلی، صرف نوشتن رمان و شعرها و تحقیقاتش کرده است. نوشته های او بیش از هفتاد اثر چاپ شده است که عمدتاً شامل هشت مجموعه شعر، چهار مجموعه داستان کوتاه، نه رمان، چندین نمایش نامه و فیلم نامه و داستان کودکان و آثار طنز و طرح های هجایی و چند مجموعه مقالات و چند شناخت نامهٔ ادبی دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایران است. علاوه بر انتشار شعرها و رمان ها و داستان ها، کار عمدهٔ او در این سال ها، تحقیق دربارهٔ نوپردازان هنرهای تجسمی ایران است که بالغ بر شش جلد می شود، که تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان پنجاه سال اخیر است. همچنین پژوهش مفصلی در زمینهٔ تاریخ طنز در متون ادبی ایران را ادامه می دهد که سیر شوخی های ادبی را در کتاب های نظم و نثر ایران طی هزار و اندی سال بر پایهٔ تحولات اجتماعی ترسیم می کند. او همسر و دو فرزند دارد و اکنون در کوی نویسندگان زندگی می کند و اوقاتِ به خواندن و نوشتن می گذرد. به عنوان طنز پرداز مدرن شهرت دارد و طنز را در شکل های مختلف کلامی و تصویری تجربه کرده است. نقاشی مدرن را به تفنن تجربه و چند نمایشگاه از کارهای خود عرضه کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
وی یکی از شناخته شده ترین روشنفکران و هنرمندان معاصر ایران است که نامش همیشه در میان بزرگان آمده است. از او تا به حال ده ها کتاب تأثیرگذار و پرطرفدار در زمینهٔ داستان منتشر شده است و عموماً کتاب های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی الخصوص خوانندگان حرفه ای، مواجه می شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و آمریکایی برای سخنرانی دربارهٔ هنر و ادبیات ایران دعوت شده است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می شود.
جواد مجابی از کودکی و نوجوانی به همراه برادرش حسین نقاشی می کشید و هنوز هم در خلوت خود نقاشی می کند. او هر چند خود را نقاش نمی داند، اما به عنوان یکی از چهره های شاخص و پیشگام در حوزه نقد نقاشی و هنرهای تجسمی شناخته شده است.
اوایل دههٔ ۱۳۴۰ لیسانس حقوق و دکتری اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. کارمند دادگستری و بعد کارشناس فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر بود. هم زمان روزنامه نگاری حرفه ای را در فاصلهٔ بین سال های ۱۳۴۷–۱۳۵۸ در روزنامهٔ اطلاعات با عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. بعدها با مجلات ادبی ایران از جمله فردوسی، جهان نو، خوشه، آدینه و دنیای سخن همکاری داشت که مدتی نیز سردبیری مجلهٔ اخیر را به عهده داشت. ۴۰ سال از فعالیت ادبی او می گذرد که ۲۰ سال اخیر را به طور حرفه ای و فارغ از دغدغه های شغلی، صرف نوشتن رمان و شعرها و تحقیقاتش کرده است. نوشته های او بیش از هفتاد اثر چاپ شده است که عمدتاً شامل هشت مجموعه شعر، چهار مجموعه داستان کوتاه، نه رمان، چندین نمایش نامه و فیلم نامه و داستان کودکان و آثار طنز و طرح های هجایی و چند مجموعه مقالات و چند شناخت نامهٔ ادبی دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایران است. علاوه بر انتشار شعرها و رمان ها و داستان ها، کار عمدهٔ او در این سال ها، تحقیق دربارهٔ نوپردازان هنرهای تجسمی ایران است که بالغ بر شش جلد می شود، که تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان پنجاه سال اخیر است. همچنین پژوهش مفصلی در زمینهٔ تاریخ طنز در متون ادبی ایران را ادامه می دهد که سیر شوخی های ادبی را در کتاب های نظم و نثر ایران طی هزار و اندی سال بر پایهٔ تحولات اجتماعی ترسیم می کند. او همسر و دو فرزند دارد و اکنون در کوی نویسندگان زندگی می کند و اوقاتِ به خواندن و نوشتن می گذرد. به عنوان طنز پرداز مدرن شهرت دارد و طنز را در شکل های مختلف کلامی و تصویری تجربه کرده است. نقاشی مدرن را به تفنن تجربه و چند نمایشگاه از کارهای خود عرضه کرده است.
جواد مجابی متولد ماه مهر ۱۳۱۸ در شهر قزوین شاعر, نویسنده, نقاش[نیازمند منبع]، طنزپرداز و روزنامه نگار ایرانی است. از او آثار متعددی به چاپ رسیده است. همچنین برای مدت کوتاهی سردبیر مجله ادبی دنیای سخن بود. [نیازمند منبع]
... [مشاهده متن کامل]
محتویات
توضیح
وی شاعر، نقاش[نیازمند منبع]، محقق ادبی - هنری، روزنامه نگار، طنز پرداز و داستان نویس است و بهتر است گفت یکی از شناخته شده ترین روشنفکران و هنرمندان معاصر که نامش همیشه در میان بزرگان آمده. [نیازمند منبع] از او تا به حال ده ها کتاب تأثیرگذار و پرطرفدار در زمینهٔ داستان منتشر شده است و عموماً کتاب های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی الخصوص خوانندگان حرفه ای، مواجه می شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و آمریکایی برای سخنرانی دربارهٔ هنر و ادبیات ایران دعوت شده است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می شود. [نیازمند منبع]
زندگینامه
اوایل دههٔ چهل لیسانس حقوق و دکترای اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. [نیازمند منبع] ۱۹ سال کارمند دادگستری و بعد کارشناس فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر بود. هم زمان روزنامه نگاری حرفه ای را در فاصلهٔ بین سال های ۱۳۴۷ - ۱۳۵۸ در روزنامهٔ اطلاعات با عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. بعدها با مجلات ادبی ایران از جمله فردوسی، جهان نو، خوشه، آدینه و دنیای سخن همکاری داشت که مدتی نیز سردبیری مجلهٔ اخیر را به عهده داشت. [نیازمند منبع] در اواخر سال ۵۷ به اتفاق جمعی از همکاران مطبوعاتی اش در کیهان و آیندگان همچون عمید نائینی، مهدی سحابی، فیروز گوران، سیروس علی نژاد و محمد قائد تصمیم به بنیاد کانون مستقل روزنامه نگاران گرفتند اما با حوادث سال ۵۸ این پروژه منتفی گردید[۱]
۴۰ سال از فعالیت ادبی او می گذرد که ۲۰ سال اخیر را به طور حرفه ای و فارغ از دغدغه های شغلی، صرف نوشتن رمان و شعرها و تحقیقاتش کرده است. نوشته های او بیش از پنجاه اثر چاپ شده است که عمدتاً شامل هشت مجموعه شعر، چهار مجموعه داستان کوتاه، نه رمان، چندین نمایش نامه و فیلم نامه و داستان کودکان وآثار طنز و طرح های هجایی و چند مجموعه مقالات و چند شناخت نامهٔ ادبی دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایران است. علاوه بر انتشار شعرها و رمان ها و داستان ها، کار عمدهٔ او در این سال ها، تحقیق دربارهٔ نوپردازان هنرهای تجسمی ایران است که بالغ بر شش جلد می شود، که تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان پنجاه سال اخیر است. همچنین پژوهش مفصلی در زمینهٔ تاریخ طنز در متون ادبی ایران را ادامه می دهد که سیر شوخی های ادبی را در کتاب های نظم و نثر ایران طی هزار و اندی سال بر پایهٔ تحولات اجتماعی ترسیم می کند. او همسر و دو فرزند دارد و در کوی نویسندگان زندگی می کند[نیازمند منبع] و اوقاتِ به خواندن و نوشتن می گذرد. به عنوان طنز پرداز مدرن شهرت دارد و طنز را در شکل های مختلف کلامی و تصویری تجربه کرده است. نقاشی مدرن را به تفنن تجربه و چند نمایشگاه از کارهای خود عرضه کرده است.
کتاب شناسی
شعر
فصلی برای تو ( دی ماه ۴۴ )
زوبینی برقلب پاییز ( ۴۹ )
پرواز در مه ( ۵۶ )
بر بام بم ( ۷۱ )
سفرهای ملاح رویا ( ۷۲ )
پوپکانه ( ۷۴ )
شعرهای من و پوپک ( بهار ۷۹ )
دری به شاد خویی ( دی ۷۹ )
سفرهای ملاح رویا ( ۵ کتاب ) ( ۸۱ )
سال های شاعرانه ( ۳ کتاب ) ( ۸۲ )
شعر بلند تامل ( ۴ کتاب ) ( ۸۲ )
طنز
یادداشت های آدم پرمدعا ( آذر ۴۹ )
آقای ذوزنقه ( آذر ۵۹ )
یادداشت های بدون تاریخ ( فروردین ۵۸ )
نیشخند ایرانی ( ۴ کتاب ) ( ۸۲ )
پژوهش ها
شباهت های ناگزیر ( ۵۱ )
فلزکاری در ایران ( آماده چاپ )
طنز ادبی ایران ( زیر چاپ )
متن پیشگامان نقاشی نوین ایران ( ۷۹ )
بعلاوه شش جلد دیگر این تاریخ تحلیلی ( آماده چاپ )
مقدمه نقاشی های حجت الله شکیبا ( ۷۱ )
مقدمه یادسبز ( حاجی زاده ) ( ۷۱ )
مقدمه ایران سرزمین مهر ( ۷۳ )
مقدمه نقاشی علی اکبر صادقی ( ۷۷ )
مقدمه نقاشی پروانه اعتمادی ( ۷۷ )
مقدمه نقاشی علیرضا اسپهبد ( ۷۷ )
مقدمه شیرزن ها و خورشید خانم ژازه ( ۷۸ )
مقدمه مینیاتورهای سیاه ( آماده چاپ )
مقدمه آثار پرویز تناولی ( ۷۸ )
مقدمه آثار ژازه طباطبایی ( ۸۲ )
مقدمه آثار پرویز کلانتری ( آماده چاپ )
مقدمه آثار علی اکبر صفائیان ( زیر چاپ )
تدوین کتاب بهجت صدر ( زیر چاپ )
داستان کودکان
پسرک چشم آبی ( اسفند ۵۱ )
سیبو و سار کوچولو ( ۵۵ )
پنیر بالای درخت ( بهار ۵۷ )
پنج داستان کودکان ( آماده چاپ )
صفحه و کاست
نوار صدا و صفحه پسرک چشم آبی ( ۵۶ )
نوار شعر بر بام بم ( ۷۲ )
نوار شعر با موسیقی بیان و صدای ساکو ( منتظر مجوز )
داستان کوتاه
من و ایوب و غروب ( ۵۱ )
کتیبه ( ۵۶ )
دیوساران ( تیر ۵۹ )
از دل به کاغذ ( تابستان ۶۹ )
قصهٔ روشن ( ۸۰ )
کتیبه و ایوب ( ۱۳۸۴ ) ( کاروان ( انتشارات ) )
رمان
شهر بندان ( ۶۶ )
شب ملخ ( ۶۹ )
مومیایی ( ۷۲ )
فردوس مشرقی ( ۷۲ )
عبور از باغ قرمز ( ۷۲ )
عبور از باغ قرمز ( ۷۷ )
ج ( ۷۷ )
برج های خاموش ( ۷۸ )
لطفاً درب را ببندید ( ۷۹ )
باغ گمشده ( ۸۱ )
یکی و آن دیگری ( آماده چاپ )
نمایش نامه
شبح سدوم ( بهار ۵۷ )
روزگار عقل سرخ ( ۷۸ )
چند نمایش نامه ( آماده چاپ )
فیلم نامه
دیوانگان بر ساحل/ مهمان کش/ جنایت پنهان ( آماده )
سفرنامه
ای قوم به حج رفته ( آبان ۵۹ )
شناخت نامه و مجموعه مقالات
شناخت نامه احمد شاملو ( ۷۷ )
شناخت نامه ساعدی ( ۷۸ )
سخن در حلقهٔ زنجیر ( ۵۷ )
سایه دست ( تابستان ۷۸ )
آینه بامداد ( بهار ۸۰ )
پانویس
↑ مجابی، جواد، مصاحبه با روزنامه فرهیختگان، ۲۴ آبان ۱۳۸۸
http://www. kargozaaran. com/ShowNews. . . .
... [مشاهده متن کامل]
محتویات
توضیح
وی شاعر، نقاش[نیازمند منبع]، محقق ادبی - هنری، روزنامه نگار، طنز پرداز و داستان نویس است و بهتر است گفت یکی از شناخته شده ترین روشنفکران و هنرمندان معاصر که نامش همیشه در میان بزرگان آمده. [نیازمند منبع] از او تا به حال ده ها کتاب تأثیرگذار و پرطرفدار در زمینهٔ داستان منتشر شده است و عموماً کتاب های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی الخصوص خوانندگان حرفه ای، مواجه می شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و آمریکایی برای سخنرانی دربارهٔ هنر و ادبیات ایران دعوت شده است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می شود. [نیازمند منبع]
زندگینامه
اوایل دههٔ چهل لیسانس حقوق و دکترای اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. [نیازمند منبع] ۱۹ سال کارمند دادگستری و بعد کارشناس فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر بود. هم زمان روزنامه نگاری حرفه ای را در فاصلهٔ بین سال های ۱۳۴۷ - ۱۳۵۸ در روزنامهٔ اطلاعات با عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. بعدها با مجلات ادبی ایران از جمله فردوسی، جهان نو، خوشه، آدینه و دنیای سخن همکاری داشت که مدتی نیز سردبیری مجلهٔ اخیر را به عهده داشت. [نیازمند منبع] در اواخر سال ۵۷ به اتفاق جمعی از همکاران مطبوعاتی اش در کیهان و آیندگان همچون عمید نائینی، مهدی سحابی، فیروز گوران، سیروس علی نژاد و محمد قائد تصمیم به بنیاد کانون مستقل روزنامه نگاران گرفتند اما با حوادث سال ۵۸ این پروژه منتفی گردید[۱]
۴۰ سال از فعالیت ادبی او می گذرد که ۲۰ سال اخیر را به طور حرفه ای و فارغ از دغدغه های شغلی، صرف نوشتن رمان و شعرها و تحقیقاتش کرده است. نوشته های او بیش از پنجاه اثر چاپ شده است که عمدتاً شامل هشت مجموعه شعر، چهار مجموعه داستان کوتاه، نه رمان، چندین نمایش نامه و فیلم نامه و داستان کودکان وآثار طنز و طرح های هجایی و چند مجموعه مقالات و چند شناخت نامهٔ ادبی دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایران است. علاوه بر انتشار شعرها و رمان ها و داستان ها، کار عمدهٔ او در این سال ها، تحقیق دربارهٔ نوپردازان هنرهای تجسمی ایران است که بالغ بر شش جلد می شود، که تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان پنجاه سال اخیر است. همچنین پژوهش مفصلی در زمینهٔ تاریخ طنز در متون ادبی ایران را ادامه می دهد که سیر شوخی های ادبی را در کتاب های نظم و نثر ایران طی هزار و اندی سال بر پایهٔ تحولات اجتماعی ترسیم می کند. او همسر و دو فرزند دارد و در کوی نویسندگان زندگی می کند[نیازمند منبع] و اوقاتِ به خواندن و نوشتن می گذرد. به عنوان طنز پرداز مدرن شهرت دارد و طنز را در شکل های مختلف کلامی و تصویری تجربه کرده است. نقاشی مدرن را به تفنن تجربه و چند نمایشگاه از کارهای خود عرضه کرده است.
کتاب شناسی
شعر
فصلی برای تو ( دی ماه ۴۴ )
زوبینی برقلب پاییز ( ۴۹ )
پرواز در مه ( ۵۶ )
بر بام بم ( ۷۱ )
سفرهای ملاح رویا ( ۷۲ )
پوپکانه ( ۷۴ )
شعرهای من و پوپک ( بهار ۷۹ )
دری به شاد خویی ( دی ۷۹ )
سفرهای ملاح رویا ( ۵ کتاب ) ( ۸۱ )
سال های شاعرانه ( ۳ کتاب ) ( ۸۲ )
شعر بلند تامل ( ۴ کتاب ) ( ۸۲ )
طنز
یادداشت های آدم پرمدعا ( آذر ۴۹ )
آقای ذوزنقه ( آذر ۵۹ )
یادداشت های بدون تاریخ ( فروردین ۵۸ )
نیشخند ایرانی ( ۴ کتاب ) ( ۸۲ )
پژوهش ها
شباهت های ناگزیر ( ۵۱ )
فلزکاری در ایران ( آماده چاپ )
طنز ادبی ایران ( زیر چاپ )
متن پیشگامان نقاشی نوین ایران ( ۷۹ )
بعلاوه شش جلد دیگر این تاریخ تحلیلی ( آماده چاپ )
مقدمه نقاشی های حجت الله شکیبا ( ۷۱ )
مقدمه یادسبز ( حاجی زاده ) ( ۷۱ )
مقدمه ایران سرزمین مهر ( ۷۳ )
مقدمه نقاشی علی اکبر صادقی ( ۷۷ )
مقدمه نقاشی پروانه اعتمادی ( ۷۷ )
مقدمه نقاشی علیرضا اسپهبد ( ۷۷ )
مقدمه شیرزن ها و خورشید خانم ژازه ( ۷۸ )
مقدمه مینیاتورهای سیاه ( آماده چاپ )
مقدمه آثار پرویز تناولی ( ۷۸ )
مقدمه آثار ژازه طباطبایی ( ۸۲ )
مقدمه آثار پرویز کلانتری ( آماده چاپ )
مقدمه آثار علی اکبر صفائیان ( زیر چاپ )
تدوین کتاب بهجت صدر ( زیر چاپ )
داستان کودکان
پسرک چشم آبی ( اسفند ۵۱ )
سیبو و سار کوچولو ( ۵۵ )
پنیر بالای درخت ( بهار ۵۷ )
پنج داستان کودکان ( آماده چاپ )
صفحه و کاست
نوار صدا و صفحه پسرک چشم آبی ( ۵۶ )
نوار شعر بر بام بم ( ۷۲ )
نوار شعر با موسیقی بیان و صدای ساکو ( منتظر مجوز )
داستان کوتاه
من و ایوب و غروب ( ۵۱ )
کتیبه ( ۵۶ )
دیوساران ( تیر ۵۹ )
از دل به کاغذ ( تابستان ۶۹ )
قصهٔ روشن ( ۸۰ )
کتیبه و ایوب ( ۱۳۸۴ ) ( کاروان ( انتشارات ) )
رمان
شهر بندان ( ۶۶ )
شب ملخ ( ۶۹ )
مومیایی ( ۷۲ )
فردوس مشرقی ( ۷۲ )
عبور از باغ قرمز ( ۷۲ )
عبور از باغ قرمز ( ۷۷ )
ج ( ۷۷ )
برج های خاموش ( ۷۸ )
لطفاً درب را ببندید ( ۷۹ )
باغ گمشده ( ۸۱ )
یکی و آن دیگری ( آماده چاپ )
نمایش نامه
شبح سدوم ( بهار ۵۷ )
روزگار عقل سرخ ( ۷۸ )
چند نمایش نامه ( آماده چاپ )
فیلم نامه
دیوانگان بر ساحل/ مهمان کش/ جنایت پنهان ( آماده )
سفرنامه
ای قوم به حج رفته ( آبان ۵۹ )
شناخت نامه و مجموعه مقالات
شناخت نامه احمد شاملو ( ۷۷ )
شناخت نامه ساعدی ( ۷۸ )
سخن در حلقهٔ زنجیر ( ۵۷ )
سایه دست ( تابستان ۷۸ )
آینه بامداد ( بهار ۸۰ )
پانویس
↑ مجابی، جواد، مصاحبه با روزنامه فرهیختگان، ۲۴ آبان ۱۳۸۸