جواد علیزاده ( با نام اصلی «جواد علیزاده مقدّم» ) کارتونیست و کاریکاتوریست ایرانی، متولد ۱۳۳۱ در اردبیل است. او دارای مدرک کارشناسی زبان انگلیسی از مدرسه عالی ترجمه است و از سال ۱۳۶۹ تا کنون مدیرمسئول، صاحب امتیاز و سردبیر مجله طنز و کاریکاتور بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
علیزاده در سال ۱۳۳۷ به همراه خانواده از زادگاهش دشت مغان اردبیل به تهران مهاجرت کرد. او در دبستان شهپرست / هوشمند به مدیریت زوج هنری و فرهنگی آن زمان خانم شهپرست و آقای قاسملو که از مشوقان اولیه او بودند، تحصیل کرد. ادامهٔ تحصیلاتش را در دبیرستان خوارزمی در خیابان دماوند گذراند و در سال ۱۳۵۴، فارغ التحصیل رشته مترجمی زبان انگلیسی از مدرسه عالی ترجمه شد.
کشیدن کاریکاتور را از سال ۱۳۵۰ در مجله کاریکاتور به مدیریت محسن دولو ملقب به پدر کاریکاتور ایران شروع کرد و تا سال ۱۳۵۷ در آنجا فعالیت می کرد. در ایام انقلاب، طی سال های ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۰، کاریکاتوریست سیاسی روزنامه کیهان بود. جواد این روزنامه را در سال ۶۰ ترک کرد. پس از آن تا سال ۱۳۶۹ با نشریات بهلول، فانوس، نمکدون، مشغولیات، فکاهیون و روزنامه ابرار همکاری کرد. در مجلهٔ «بهلول» امضای وی پای کاریکاتورها، «مقدم» بود.
طی سال های ۶۰ تا ۶۹ گاهنامه های کاریکاتور با موضوعات متنوع سیاسی، اجتماعی، هنری، سینمایی، ورزشی و فلسفی از جمله: کاریکاتورهای جدی، طنز موشکی، سیاستمداران جنجالی، کمدین های سینما، آلبوم فوتبال، شوخی با اینشتین و … را چاپ کرد. وی در سال ۱۳۶۹ آغاز به انتشار مجله طنز و کاریکاتور کرد و تاکنون این مجله را اداره می کند.
او در هیچ دوره از بخش مسابقه جشنواره مطبوعات در تهران، چه در دوره دولت سازندگی، چه اصلاح طلبان و چه محافظه کاران، برنده هیچ جایزه ای نشده و این را نشانه مستقل بودن خود می داند و از اینرو او خود را کاریکاتوریستی «فرار! جناحی ( یعنی فراری دهنده جناحین از خود! ) » می داند و مدت هاست که در بخش مسابقه جشنواره مطبوعات شرکت نمی کند.
هر سال مسابقه کاریکاتور سازمان ملل از سوی انجمن روزنامه نگاران سازمان ملل، باعنوان «جایزه ای برای کارتون سیاسی» برگزار می شود که علیزاده در سال ۲۰۱۱ از ایران با سوژه ای در مورد گرانی بنزین توانست جایزه عالی و نشان لیاقت سازمان ملل و تقدیر نامه ای از بان کی مون را به دست بیاورد. درسال ۲۰۱۷ او دومین نشان لیاقت انجمن روزنامه نگاران سازمان ملل را با سوژه ای دربارهٔ فقر و دستفروشی، از آن خود کرد.
... [مشاهده متن کامل]
علیزاده در سال ۱۳۳۷ به همراه خانواده از زادگاهش دشت مغان اردبیل به تهران مهاجرت کرد. او در دبستان شهپرست / هوشمند به مدیریت زوج هنری و فرهنگی آن زمان خانم شهپرست و آقای قاسملو که از مشوقان اولیه او بودند، تحصیل کرد. ادامهٔ تحصیلاتش را در دبیرستان خوارزمی در خیابان دماوند گذراند و در سال ۱۳۵۴، فارغ التحصیل رشته مترجمی زبان انگلیسی از مدرسه عالی ترجمه شد.
کشیدن کاریکاتور را از سال ۱۳۵۰ در مجله کاریکاتور به مدیریت محسن دولو ملقب به پدر کاریکاتور ایران شروع کرد و تا سال ۱۳۵۷ در آنجا فعالیت می کرد. در ایام انقلاب، طی سال های ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۰، کاریکاتوریست سیاسی روزنامه کیهان بود. جواد این روزنامه را در سال ۶۰ ترک کرد. پس از آن تا سال ۱۳۶۹ با نشریات بهلول، فانوس، نمکدون، مشغولیات، فکاهیون و روزنامه ابرار همکاری کرد. در مجلهٔ «بهلول» امضای وی پای کاریکاتورها، «مقدم» بود.
طی سال های ۶۰ تا ۶۹ گاهنامه های کاریکاتور با موضوعات متنوع سیاسی، اجتماعی، هنری، سینمایی، ورزشی و فلسفی از جمله: کاریکاتورهای جدی، طنز موشکی، سیاستمداران جنجالی، کمدین های سینما، آلبوم فوتبال، شوخی با اینشتین و … را چاپ کرد. وی در سال ۱۳۶۹ آغاز به انتشار مجله طنز و کاریکاتور کرد و تاکنون این مجله را اداره می کند.
او در هیچ دوره از بخش مسابقه جشنواره مطبوعات در تهران، چه در دوره دولت سازندگی، چه اصلاح طلبان و چه محافظه کاران، برنده هیچ جایزه ای نشده و این را نشانه مستقل بودن خود می داند و از اینرو او خود را کاریکاتوریستی «فرار! جناحی ( یعنی فراری دهنده جناحین از خود! ) » می داند و مدت هاست که در بخش مسابقه جشنواره مطبوعات شرکت نمی کند.
هر سال مسابقه کاریکاتور سازمان ملل از سوی انجمن روزنامه نگاران سازمان ملل، باعنوان «جایزه ای برای کارتون سیاسی» برگزار می شود که علیزاده در سال ۲۰۱۱ از ایران با سوژه ای در مورد گرانی بنزین توانست جایزه عالی و نشان لیاقت سازمان ملل و تقدیر نامه ای از بان کی مون را به دست بیاورد. درسال ۲۰۱۷ او دومین نشان لیاقت انجمن روزنامه نگاران سازمان ملل را با سوژه ای دربارهٔ فقر و دستفروشی، از آن خود کرد.
