[ویکی فقه] جواب ، جوابات ، سرآغاز عنوان بسیاری از نوشته ها در پاسخ به سؤالات ، آرا، شبهات ، اعتراضات یا نقدها در موضوعات گوناگون می باشد.
نوشته های فراوانی در پاسخ به پرسش یا شبهه ای کلامی ، نقد یا اعتراضی بر یک مبنای اصولی یا فقهی و مسئله یا مسائلی فقهی ، قرآنی ، حدیثی ، فلسفی ، عرفانی ، ادبی و مواردی از این دست تألیف شده است .بیشتر این آثار به زبان عربی اند، اما به زبانهای دیگر، به ویژه فارسی ، نیزتألیف شده اند.شماری از این آثار هم منظوم اند.بسیاری از این نوشته ها، نخست ، بدون عنوان تألیف شده اند، اما به تدریج ، افرادی به منظور آسان شدن استفاده از این مطالب و استناد به آنها، برای آن ها عنوانی برگزیده اند که بیشتر با «جواب » یا «جوابات » و گاه نیز با «اجوبه » آغاز می گردد.
واژکان مکمل عناوین جوابات
واژگان مکمل این عنوانهای عام ، در بسیاری از موارد، به نام مخاطب (سائل ، ناقد، مستشکل یا معترض ) اختصاص یافته اند؛ خواه مخاطب فردی معین باشد با ذکر نام ، مانند الجواب الزکی عن قمامه ابن الکرکی ، اثر عبدالرحمان سیوطی و جوابات الشاه سلطان حسین ، اثر فارسی آقاجمال خوانساری ، یا بدون ذکر نام ، مانند جواب مفتی بغداد، اثر سیدکاظم رشتی و خواه فرد یا افرادی نامعین باشد، مانند جواب اعتراضات علماء ماوراءالنهر، اثر محمد مشهدی . در موارد فراوان دیگری نیز واژه های تکمیلی به تناسب موضوع انتخاب شده اند، مانند جواب مسأله فی الطلاق ، اثر شیخ صدوق ، اجوبه المسائل التجاریه ، اثر فخرالدین رازی و جوابات المسائل فی بدو وجود الانسان ، اثر صدر المتألهین شیرازی . گاه نیز از این عنوانها هم به موضوع و هم به مخاطب معین یا نامعین اثر می توان پی برد، مانند جوابات اهل الموصل فی العدد و الرؤیه ، اثر شیخ مفید که مستقلاً چاپ شده است (قم ۱۴۱۳)، الاجوبه عن اعتراضات ابن ابی شیبه علی ابی حنیفه ، اثر قاسم بن قطلوبغا و جواب منکر وجود صاحب الزمان ، نوشته محمدباقر بهاری همدانی و در مواردی اندک ، علاوه بر موضوع و مخاطب ، نام نویسنده نیز در عنوان گنجانده شده است ، مانند اجوبه التُسولی عن مسائل الامیر عبدالقادر فی الجهاد، اثر علی بن عبدالسلام تسولی که مستقلاً به چاپ رسیده است (بیروت ۱۹۹۶).در پاره ای موارد، عناوین این آثار، مشتمل بر نام اثری مکتوب است که به آن پاسخ داده شده است ، مانند جواب رساله «زن و آزادی »، اثر میرزاعبدالرزاق قزوینی . در موارد معدود، عنوان اثر در واقع تکرار همان عنوان عام است ، مانند أجوبه الاجوبه ، نوشته محمدحسین کرهرودی سلطان آبادی ، یا جواب الجواب، اثر محمد رحیم بن محمدهروی ، که هر دو پاسخی است به پاسخی که مخاطب قبلاً به مؤلف یا فرد دیگری داده است .
ویژگیهای رساله های جوابات
در این آثار معمولاً نخست سؤال مطرح شده و سپس پاسخ داده شده است ، اما گاه به دلیل معلوم بودن سؤال ، به ذکر پاسخ بسنده شده است ، مانند جوابات ستین مسأله ، اثر شهیدثانی . شماری از آثاری که عنوان آنها با «مسئله » یا «مسائل » آغاز شده است ، به ویژه آثاری که عنوانی مانند «المسائل و الجوابات » دارند، نیز آثاری هستند که مؤلفان آنها پس از بیان سؤال یا شبهه یا اعتراض ، به آن پاسخ داده اند، مانند مسئله فی سبب استتارالحجه ، اثر شیخ مفید؛ المسائل الاربعه ، اثر فارسی سیدعبدالله بلادی ؛ و المسائل و الجوابات ، اثر علی بن احمد علوی کوفی . گاه اثری عنوانی مشابه عنوانهای یاد شده ندارد، اما در واقع از این سنخ نوشته هاست ، مانند کیمیاء السعاده لاهل الاراده ، اثر ابن عربی ، در پاسخ به سؤالی در باره معانی لااله الاالله.
تاریخچه رساله های جوابات
...
نوشته های فراوانی در پاسخ به پرسش یا شبهه ای کلامی ، نقد یا اعتراضی بر یک مبنای اصولی یا فقهی و مسئله یا مسائلی فقهی ، قرآنی ، حدیثی ، فلسفی ، عرفانی ، ادبی و مواردی از این دست تألیف شده است .بیشتر این آثار به زبان عربی اند، اما به زبانهای دیگر، به ویژه فارسی ، نیزتألیف شده اند.شماری از این آثار هم منظوم اند.بسیاری از این نوشته ها، نخست ، بدون عنوان تألیف شده اند، اما به تدریج ، افرادی به منظور آسان شدن استفاده از این مطالب و استناد به آنها، برای آن ها عنوانی برگزیده اند که بیشتر با «جواب » یا «جوابات » و گاه نیز با «اجوبه » آغاز می گردد.
واژکان مکمل عناوین جوابات
واژگان مکمل این عنوانهای عام ، در بسیاری از موارد، به نام مخاطب (سائل ، ناقد، مستشکل یا معترض ) اختصاص یافته اند؛ خواه مخاطب فردی معین باشد با ذکر نام ، مانند الجواب الزکی عن قمامه ابن الکرکی ، اثر عبدالرحمان سیوطی و جوابات الشاه سلطان حسین ، اثر فارسی آقاجمال خوانساری ، یا بدون ذکر نام ، مانند جواب مفتی بغداد، اثر سیدکاظم رشتی و خواه فرد یا افرادی نامعین باشد، مانند جواب اعتراضات علماء ماوراءالنهر، اثر محمد مشهدی . در موارد فراوان دیگری نیز واژه های تکمیلی به تناسب موضوع انتخاب شده اند، مانند جواب مسأله فی الطلاق ، اثر شیخ صدوق ، اجوبه المسائل التجاریه ، اثر فخرالدین رازی و جوابات المسائل فی بدو وجود الانسان ، اثر صدر المتألهین شیرازی . گاه نیز از این عنوانها هم به موضوع و هم به مخاطب معین یا نامعین اثر می توان پی برد، مانند جوابات اهل الموصل فی العدد و الرؤیه ، اثر شیخ مفید که مستقلاً چاپ شده است (قم ۱۴۱۳)، الاجوبه عن اعتراضات ابن ابی شیبه علی ابی حنیفه ، اثر قاسم بن قطلوبغا و جواب منکر وجود صاحب الزمان ، نوشته محمدباقر بهاری همدانی و در مواردی اندک ، علاوه بر موضوع و مخاطب ، نام نویسنده نیز در عنوان گنجانده شده است ، مانند اجوبه التُسولی عن مسائل الامیر عبدالقادر فی الجهاد، اثر علی بن عبدالسلام تسولی که مستقلاً به چاپ رسیده است (بیروت ۱۹۹۶).در پاره ای موارد، عناوین این آثار، مشتمل بر نام اثری مکتوب است که به آن پاسخ داده شده است ، مانند جواب رساله «زن و آزادی »، اثر میرزاعبدالرزاق قزوینی . در موارد معدود، عنوان اثر در واقع تکرار همان عنوان عام است ، مانند أجوبه الاجوبه ، نوشته محمدحسین کرهرودی سلطان آبادی ، یا جواب الجواب، اثر محمد رحیم بن محمدهروی ، که هر دو پاسخی است به پاسخی که مخاطب قبلاً به مؤلف یا فرد دیگری داده است .
ویژگیهای رساله های جوابات
در این آثار معمولاً نخست سؤال مطرح شده و سپس پاسخ داده شده است ، اما گاه به دلیل معلوم بودن سؤال ، به ذکر پاسخ بسنده شده است ، مانند جوابات ستین مسأله ، اثر شهیدثانی . شماری از آثاری که عنوان آنها با «مسئله » یا «مسائل » آغاز شده است ، به ویژه آثاری که عنوانی مانند «المسائل و الجوابات » دارند، نیز آثاری هستند که مؤلفان آنها پس از بیان سؤال یا شبهه یا اعتراض ، به آن پاسخ داده اند، مانند مسئله فی سبب استتارالحجه ، اثر شیخ مفید؛ المسائل الاربعه ، اثر فارسی سیدعبدالله بلادی ؛ و المسائل و الجوابات ، اثر علی بن احمد علوی کوفی . گاه اثری عنوانی مشابه عنوانهای یاد شده ندارد، اما در واقع از این سنخ نوشته هاست ، مانند کیمیاء السعاده لاهل الاراده ، اثر ابن عربی ، در پاسخ به سؤالی در باره معانی لااله الاالله.
تاریخچه رساله های جوابات
...
wikifeqh: جوابات