جو رونْگْجی (۱۹۲۸)(Zhu Rongji)
سیاستمدار کمونیست چینی، از ۱۹۹۱ معاون نخست وزیر چین و از ۱۹۹۸ نخست وزیر آن کشور. در سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، در مقام شهردار شانگهای اصلاحات اقتصادی بر محور بازار را پیش برد و چون در ۱۹۸۹ توانست با مذاکره راه حل مسالمت آمیزی برای تظاهراتی که در آن شهر به هواداری از مردم سالاری برپا شده بود پیدا کند، به چهره ای برجسته تبدیل شد. در ۱۹۹۱، با علاقۀ خاصی که به امور اقتصادی داشت، به معاونت نخست وزیر رسید و در ۱۹۹۲ به عضویت دفتر سیاسی «حزب کمونیست چین» درآمد. در کنگرۀ ۱۹۹۷ حزب کمونیست، به عنوان سومین شخصیت مهم حزب پس از جیانگ زمین۱ و لی پنگ۲ قرار داشت، و در مارس ۱۹۹۸ جای لی پنگ را در مقام نخست وزیر گرفت. برای برآوردن نیازهای اقتصادی بازار محور، بلافاصله برنامه ای بنیادین را برای کوچک کردن دولت اعلام کرد. قرار شد که از ۴۰ وزارتخانۀ دولت چین پانزده وزارتخانه را از میان برداشته یا در دیگر وزارتخانه ها ادغام کنند. نیمی از هشت میلیون تن دیوان سالار چین از خدمت دولت مرخص شدند. جو رونگجی در شهر جانگشا۳ در استان هونان۴ محل تولد مائوتسه دونگ متولد شد، به تحصیلات دانشگاهی پرداخت، و در ۱۹۴۹ به حزب کمونیست چین پیوست. در کمیسیون برنامه ریزی دولت خدمت کرد، اما در ۱۹۵۷ و ۱۹۶۲، در جریان مبارزاتی که چپ گرایان افراطی مائوئیست به راه انداخته بودند، به عنوان راست گرایی حامی سرمایه داری تقبیح و برای مدت کوتاهی به روستاها تبعید شد و به کار کشاورزی و خوک داری پرداخت. از اواخر دهۀ ۱۹۷۰، با روی کار آمدن دِنگ شیائوپینگ۵، از او کاملاً اعادۀ حیثیت شد، و در طی دهۀ ۱۹۸۰ در مقام وزیر در کمیسیون اقتصادی دولت به کار مشغول بود. از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ مدیر بانک مرکزی چین بود و در مقام فن سالاری جدّی و نوآور شهرت یافت. جو رونگجی، که رسانه ها به او لقب گورباچف چین داده اند، از مخالفان سرسخت فساد بود.
Jiang ZeminLi PengChangshaHunanDeng Xiaoping
سیاستمدار کمونیست چینی، از ۱۹۹۱ معاون نخست وزیر چین و از ۱۹۹۸ نخست وزیر آن کشور. در سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، در مقام شهردار شانگهای اصلاحات اقتصادی بر محور بازار را پیش برد و چون در ۱۹۸۹ توانست با مذاکره راه حل مسالمت آمیزی برای تظاهراتی که در آن شهر به هواداری از مردم سالاری برپا شده بود پیدا کند، به چهره ای برجسته تبدیل شد. در ۱۹۹۱، با علاقۀ خاصی که به امور اقتصادی داشت، به معاونت نخست وزیر رسید و در ۱۹۹۲ به عضویت دفتر سیاسی «حزب کمونیست چین» درآمد. در کنگرۀ ۱۹۹۷ حزب کمونیست، به عنوان سومین شخصیت مهم حزب پس از جیانگ زمین۱ و لی پنگ۲ قرار داشت، و در مارس ۱۹۹۸ جای لی پنگ را در مقام نخست وزیر گرفت. برای برآوردن نیازهای اقتصادی بازار محور، بلافاصله برنامه ای بنیادین را برای کوچک کردن دولت اعلام کرد. قرار شد که از ۴۰ وزارتخانۀ دولت چین پانزده وزارتخانه را از میان برداشته یا در دیگر وزارتخانه ها ادغام کنند. نیمی از هشت میلیون تن دیوان سالار چین از خدمت دولت مرخص شدند. جو رونگجی در شهر جانگشا۳ در استان هونان۴ محل تولد مائوتسه دونگ متولد شد، به تحصیلات دانشگاهی پرداخت، و در ۱۹۴۹ به حزب کمونیست چین پیوست. در کمیسیون برنامه ریزی دولت خدمت کرد، اما در ۱۹۵۷ و ۱۹۶۲، در جریان مبارزاتی که چپ گرایان افراطی مائوئیست به راه انداخته بودند، به عنوان راست گرایی حامی سرمایه داری تقبیح و برای مدت کوتاهی به روستاها تبعید شد و به کار کشاورزی و خوک داری پرداخت. از اواخر دهۀ ۱۹۷۰، با روی کار آمدن دِنگ شیائوپینگ۵، از او کاملاً اعادۀ حیثیت شد، و در طی دهۀ ۱۹۸۰ در مقام وزیر در کمیسیون اقتصادی دولت به کار مشغول بود. از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ مدیر بانک مرکزی چین بود و در مقام فن سالاری جدّی و نوآور شهرت یافت. جو رونگجی، که رسانه ها به او لقب گورباچف چین داده اند، از مخالفان سرسخت فساد بود.
Jiang ZeminLi PengChangshaHunanDeng Xiaoping
wikijoo: جو_رونگجی