جهیض

لغت نامه دهخدا

جهیض. [ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) بچه افتاده تمام خلقت باشد یا ناقص الخلقه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بچه سقطشده. ( اقرب الموارد ). بچه ای که از شکم بیفتد. || آن شتر که بچه بیفکند. ( از مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس