جهز

لغت نامه دهخدا

جهز. [ ج َ ] ( ع مص ) کشتن خسته را. ( آنندراج ). کشتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۴(بار)

به عربی یعنی مُجَهَّز کرد