جهت لفظی

[ویکی فقه] جهت لفظی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای لفظ دالّ بر کیفیت نسبت واقعی در قضیه لفظی است.
در «قضیه لفظی»، لفظی را که بر کیفیت نسبت واقعی بین موضوع و محمول دلالت کند «جهت لفظی» گویند و در «قضیه ذهنی» معنای متصور یا صورت ذهنی کیفیت نسبت واقعی را «جهت عقلی» نامند، چنان که کیفیت واقعی را «ماده قضیه» و خود قضیه را «موجهه» گویند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
۱. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۶۱.
...