جهانگیری محسن

جهانگیری، محسن (قزوین ۱۳۰۸ش)
جهانگیری، محسن
پژوهشگر و استاد فلسفه. پس از به پایان رساندن دروس دورۀ ابتدایی، برای فراگیری علوم اسلامی رهسپار قم شد. در ۱۳۳۳ به دانشگاه تهران راه یافت و از اساتیدی چون یحیی مهدوی و هانری کربن فلسفه آموخت. وی ضمن تدریس در دبیرستان ها، در ۱۳۵۲ از این دانشگاه در رشتۀ فلسفه غرب دانشنامۀ دکتری گرفت و از همان سال به تدریس فلسفۀ غرب در این دانشگاه مشغول است. وی از چهره های ماندگار در رشته فلسفه در ۱۳۸۱، استاد نمونه در دانشگاه تربیت مدرس در ۱۳۶۸ و پژوهشگر فرهیخته در ۱۳۷۷ است. از آثار اوست: تألیفات محی الدین ابن عربی؛ احوال و آثار و آراء فرانسیس بیکن؛ گفت وگوی تمدن ها در عرفان ابن عربی؛ تاریخ فلسفه اسلامی (زیر نظر سید حسین نصر)؛ ترجمه ها: اصول فلسفه دکارت و تفکر مابعدالطبیعه، اثر اسپینوزا؛ کسر اصنام الجاهلیه، اثر ملاصدرا؛ اخلاق، اثر اسپینوزا؛ احوال (به ترجمۀ عربی).