جهان ازمای

لغت نامه دهخدا

( جهان آزمای ) جهان آزمای. [ ج َ زْ / زِ ] ( نف مرکب ) آزماینده جهان. تجربه گیرنده از جهان. مجرب. جهان دیده. کارآزموده :
از او کارگرتر جهان آزمای
ندیده ست بیننده جانگزای.
نظامی.
همانا که پیش جهان آزمای
جهان هست از این نیکمردان بجای.
نظامی.
گزین فیلسوف جهان آزمای
سخن را چنین کرد برقعگشای.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( جهان آزمای ) آزماینده جهان تجربه گیرنده از جهان

پیشنهاد کاربران

بپرس