جهان ارا بیگم

پس از مرگ نابهنگام ممتاز محل در سال ۱۶۳۱، جهان آرای ۱۷ ساله جای مادر را به عنوان بانوی اول ( پادشاه بیگم ) امپراتوری گورکانی گرفت، درحالی که پدرش سه زن دیگر نیز داشت. وی دختر مورد علاقه شاه جهان و در دوران پادشاهی او از نفوذ سیاسی بسیار زیادی برخوردار بود و چنان قدرتمند بود که همه وزرا و فرماندهان زیردست و فرمان بردار دستورات او بودند؛ چرا که او مهر سلطنتی را برعهده داشت و به عنوان «قدرتمندترین زن امپراتوری» در آن زمان توصیف شده است.
جهان آرا در درگیری های جانشینی پدرش پشتیبان برادرش محمد داراشکوه بود و از او حمایت می کرد. او در طول جنگ جانشینی که پس از بیماری شاه جهان در سال ۱۶۵۷ رخ داد، در کنار داراشکوه بود و سپس به پدرش که در قلعه آگره در حبس خانگی بود، پیوست. وی که دختری فداکار بود، از شاه جهان تا زمان مرگش در سال ۱۶۶۶ مراقبت کرد. سپس اورنگ زیب با جهان آرا آشتی کرد و در سال ۱۶۶۹ او را به مقام قبلی اش پادشاه بیگم بازگرداند و حتی به او لقب جدید «صاحب بیگم» ( «ملکه شاهزاده خانم ها» ) را داد و با برکناری خواهر کوچکترشان به نام شاهزاده خانم روشن آرا بیگم، دوباره جهان آرا را بانوی اول امپراتوری کرد. به طور موثر جهان آرا قدرتی آشکار و کافی بر اورنگ زیب را داشت و در بسیاری از تصمیمات جدی تاثیر قاطعی می گذاشت و گهگاهی که اورنگ زیب کار اشتباهی می کرد با او بحث می کرد و خودمختاری شخصی را که برای یک زن در زمان خود غیر معمول بود را داشت، و تمام قوانین و دستورات امپراتور بر اساس تعصب مذهبی برای محدودیت زنان شامل او نمی شد. جهان آرا هرگز ازدواج نکرد و در زمان اورنگ زیب درگذشت.
جهان آرا بیگم نزد ستی النساء خانم آموزش دید. او به شعر گویی علاقه مند بود و از شاعران حمایت می کرد. ستی النساء خانم به خاطر دانش خود در قرآن و ادبیات فارسی و همچنین دانش آداب، خانه داری و پزشکی شهرت داشت. او همچنین به عنوان بانوی اصلی منتظر، ممتاز محل خدمت می کرد.