جنینه

لغت نامه دهخدا

( جنینة ) جنینة. [ ج َ نی ن َ ] ( ع اِ ) نوعی از چادر ابریشمی است. ( منتهی الارب ). چون طیلسان. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || حیاط اندرونی.( ناظم الاطباء ). || باغ. ( دزی ج 1 ص 220 ).
جنینة. [ ج ُ ن َ ن َ ] ( ع اِ مصغر )مصغر جنة و بمعنی بستان کوچک. ( از معجم البلدان ).
جنینة. [ ج ُ ن َ ن َ ] ( اِخ ) موضعی است بعقیق مدینه. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ). || مرغزاری است بنجد میانه ضریه و حزن بنی یربوع. ( معجم البلدان ). || موضعی است میان وادی القری و تبوک. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).
جنینه. [ ج ِ ن َ ن َ ] ( ع اِ مصغر ) تلفظ عامیانه جُنَیْنة. ( دزی ج 1 ص 220 ). رجوع به جنینه شود.

فرهنگ فارسی

موضعی است بعقیق مدینه یا مرغزاری است بنجد ضریه و حزن بنی یربوع .

پیشنهاد کاربران

بپرس