جنینه
لغت نامه دهخدا
جنینة. [ ج ُ ن َ ن َ ] ( ع اِ مصغر )مصغر جنة و بمعنی بستان کوچک. ( از معجم البلدان ).
جنینة. [ ج ُ ن َ ن َ ] ( اِخ ) موضعی است بعقیق مدینه. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ). || مرغزاری است بنجد میانه ضریه و حزن بنی یربوع. ( معجم البلدان ). || موضعی است میان وادی القری و تبوک. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).
جنینه. [ ج ِ ن َ ن َ ] ( ع اِ مصغر ) تلفظ عامیانه جُنَیْنة. ( دزی ج 1 ص 220 ). رجوع به جنینه شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید