جنگل گلوبردکان یکی از مناطق گردشگری واقع در بخش ریز در شهرستان جم استان بوشهر است که بیش از دو قرن قدمت دارد.
در زبان محلی نام این جنگل گیلی وَردِکان می باشد که در زبان لری، گیلی به معنای گلو، وَرد ( برد ) به معنای سنگ و کان هم به معنای پرتگاه و دیواره است. و در کل به معنای گلوگاه دیواره سنگی می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
جنگل گلوبردکان با چشم انداز زیبای درختان سایه گستر، همجواری با کوهستان، رود تقریباً دائمی و پوشش گیاهی و گونه های زیستی همواره در طول سال میزبان گردشگران و دوست داران محیط زیست و حتی گردشگران خارجی است. این جنگل با بیش از ۵۰ گونهٔ گیاهی، نفس شهرستان جم در استان بوشهر محسوب می شود.
جنگل گلوبردکان زیست بومی وسیع با تنوع گستردهٔ گیاهی و جانوری، مکانی بکر برای انواع تحقیقات زیستی به شمار می رود. جنگل گلوبردکان با بیش از چهل گونه پرنده مهاجر که شناسایی شده اند - مانند شاهین آمور، کورکور بال سیاه، عقاب طلایی، عقاب دوبرادر و… - همچنین کفتار راه راه ( در حال انقراض ) ، پلنگ، کله بز و چند گونه دیگر، از جنگل های چشمگیر ایران محسوب می شود.
آتش سوزی های عمدی و سهوی، تخریب توسط انسان، دخالت های ناسنجیده در طبیعت بخش ریز، تغییر کاربری، آلودگی های ایجاد شده در این منطقه و کم آبی از تهدیدات اصلی این جنگل بشمار می رود. این جنگل در حال حاضر جنگل بان ندارد و هر تابستان بخشی از آن طعمه آتش سوزی می شود. حفر چاه های عمیق توسط شرکت های مختلف و استفاده بی رویه از سفره های آب زیرزمینی از دیگر تهدیدات این جنگل است.
در زبان محلی نام این جنگل گیلی وَردِکان می باشد که در زبان لری، گیلی به معنای گلو، وَرد ( برد ) به معنای سنگ و کان هم به معنای پرتگاه و دیواره است. و در کل به معنای گلوگاه دیواره سنگی می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
جنگل گلوبردکان با چشم انداز زیبای درختان سایه گستر، همجواری با کوهستان، رود تقریباً دائمی و پوشش گیاهی و گونه های زیستی همواره در طول سال میزبان گردشگران و دوست داران محیط زیست و حتی گردشگران خارجی است. این جنگل با بیش از ۵۰ گونهٔ گیاهی، نفس شهرستان جم در استان بوشهر محسوب می شود.
جنگل گلوبردکان زیست بومی وسیع با تنوع گستردهٔ گیاهی و جانوری، مکانی بکر برای انواع تحقیقات زیستی به شمار می رود. جنگل گلوبردکان با بیش از چهل گونه پرنده مهاجر که شناسایی شده اند - مانند شاهین آمور، کورکور بال سیاه، عقاب طلایی، عقاب دوبرادر و… - همچنین کفتار راه راه ( در حال انقراض ) ، پلنگ، کله بز و چند گونه دیگر، از جنگل های چشمگیر ایران محسوب می شود.
آتش سوزی های عمدی و سهوی، تخریب توسط انسان، دخالت های ناسنجیده در طبیعت بخش ریز، تغییر کاربری، آلودگی های ایجاد شده در این منطقه و کم آبی از تهدیدات اصلی این جنگل بشمار می رود. این جنگل در حال حاضر جنگل بان ندارد و هر تابستان بخشی از آن طعمه آتش سوزی می شود. حفر چاه های عمیق توسط شرکت های مختلف و استفاده بی رویه از سفره های آب زیرزمینی از دیگر تهدیدات این جنگل است.
